Við fórum af stað á miðvikudagsmorgni og ókum sem leið lá vestur í Stykkishólm. Þar fengum við okkur að borða og skoðuðum vatnasafnið en tókum svo ferjuna yfir til Flateyjar þar sem við gistum yfir nótt. Það var yndislegt að vera í Flatey og við sváfum í húsi niðri við sjó með fuglasöng í eyrunum alla nóttina.
Um hádegi næsta dag sigldum við svo með Baldri áfram að Brjánslæk og tók sú ferð ekki nema rúma klukkustund. Þar fengum við okkur að borða að Hótel Flókalundi en ókum svo á Rauðasand. Stoppuðum bílinn að Melanesi og gengum áleiðis að Sjöundaá en komumst víst ekki alla leið. Fórum bara niður í fjöru og nutum þess að vera þar við sjóinn í alveg frábæru veðri. Með í för var hundur af næsta bæ við Melanes og fylgdi hann okkur allan tímann. Það var ótrúlega gaman að fylgjast með honum leika sér í sandinum.
Næst lá leiðin að Látrabjargi þar sem við gengum uppá bjargið og fylgdumst með fuglunum í dágóða stund. Við skriðum á maganum fram á bjargbrúnina til að ná sem bestu sjónarhorni án þess að vera í hættu á að detta niður. Næst lá leiðin að Breiðuvík þar sem við borðuðum síðbúinn kvöldmat, kjöt í karrý, um hálfníu leytið um kvöldið.
Við athuguðum með gistingu að Hnjóti en þar var ekki hægt að fá morgunmat og þar sem við vorum ekki með neinn mat meðferðis (smá klaufaskapur í skipulagningunni...) ákváðum við að fara frekar á Patreksfjörð. Þar fengum við gistingu hjá gamalli konu sem var búin að reka gistiheimili í 30 ár, hvorki meira né minna. Hún sagði að fyrir 30 árum hefði þetta verið rosalega flott og vissulega hafði aðstaðan eitthvað látið á sjá en engu að síður var herbergið stórt og snyrtilegt og allt 100% hreint. Morgunmaturinn var líka afskaplega glæsilegur.
Þegar hér var komið sögu var mig farið að langa mikið í sund og úr varð að við fórum í sund á Tálknafirði. Þar er ágætasta útisundlaug og heitir pottar. Svo ókum við á Bíldudal en bærinn sá var fullur af fólki vegna þorpshátíðar sem bar nafnið Bíldudals grænar. Við ætluðum að kaupa okkur nesti til að taka með okkur í Selárdal en lentum í vondum málum því engin er kjörbúðin á staðnum. Það eina sem hægt var að kaupa voru smurðar samlokur úr hræðilega vondu fransbrauði - en betra en ekki neitt.
Leiðin út í Selárdal var afskaplega falleg og við nutum glampandi sólar og hita, eins og allan tímann í ferðinni. Stoppuðum oft og fórum út úr bílnum og tókum myndir. Það var svolítið skrítið að sjá listaverkin hans Samúels, hann hefur verið afar sérstakur svo ekki sé meira sagt, en gott að verið er að gera þau upp því þetta er merk heimild.
Nú var brunað aftur á Bíldudal þar sem við tókum bensín en þaðan lá leiðin alla leið á Þingeyri við Dýrafjörð þar sem Hjörtur bróðir Vals og Guðbjörg kona hans eru að gera upp gamalt hús. Við stoppuðum reyndar dágóða stund, fyrst á Dynjandisheiði og svo við fossinn Dynjanda, og tókum myndir og nutum góða veðursins.
Á Þingeyri dvöldum við svo í góðu yfirlæti frá föstudagskvöldi fram á sunnudagsmorgun. Skelltum okkur meðal annars á kaffihús, Simbahöllina, sem ung hjón voru að opna. Maðurinn er belgískur og konan er dönsk en þau keyptu gamalt hús fyrir nokkrum árum og hafa verið að gera það upp síðan með góðum árangri. Þetta er ungt og kraftmikið fólk og gaman að sjá hvað þau eru mikil lyftistöng fyrir plássið.
Í gærmorgun lögðum við svo af stað heim á leið eftir ljúfa dvöl hjá Hirti og Guðbjörgu. Ókum alla leið nánast í einum rykk en stoppuðum þó í Flókalundi og Búðardal til að fá okkur að borða. Engu að síður tók heimferðin nærri 8 tíma, enda keyrir maður ekki hratt á íslenskum malarvegum. Heima biðu tveir kettir, tveir synir og Hrefna og Erlingur sem eru komin heim í sumarfrí. Það var gaman að sjá þau öll og Valur skveraði fram þessari dýrindis máltíð eins og ekkert væri, þrátt fyrir langan akstur heim.
P.S. Ég ætla að setja inn myndir úr ferðinni, þarf bara að gera það í annarri tölvu, en það verður bráðlega.
Engin ummæli:
Skrifa ummæli