miðvikudagur, 18. júlí 2012

Allt með kyrrum kjörum

Ég er að reyna að sleppa því að blogga þegar ég er í þreytukasti, svona til að hlífa fólki (öðrum en mínum nánustu, þeir þurfa víst að þola mig gegnum súrt og sætt) við þeim leiðindum. En nú sprakk ég samt á limminu og blogga engu að síður. Skal samt reyna að vera ekki mjög leiðinleg...

Þetta núverandi þreytukast hefur staðið í rúman mánuð og eftir alla bjartsýnina um þarna í júní, þegar ég var hressari í ca. viku eða tíu daga, þá tók svartsýnin að sjálfsögðu aftur völdin (eins og sjá má í þessari bloggfærslu). Núna er ég hvorki bjartsýn né svartsýn, bara einhvers staðar þar mitt á milli.

En eins og sjúkraþjálfarinn minn segir þá upplifir hún að ég sé á ákveðnum stað svona getulega séð, á meðan ég vil vera allt annars staðar. Þetta er endalaus barátta hjá mér, með mismuninn milli þess sem ég get og vil. Ef við setjum það upp á tölulegan kvarða, þá held ég að orkan/getan hjá mér sé ca. 3 eða 4 en ég vil vera á 8 eða 9. Sem er algjörlega óraunhæft, svona ef forsendurnar eru teknar með í reikninginn.

Ég hef samt verið aðeins skárri síðustu 2-3 dagana og vonandi heldur það bara áfram :-)

Fyrir nokkru síðan fékk ég þá hugmynd að sanka að mér gömlum myndarömmum og prófa að setja ljósmyndir í gamla ramma. Ég veit ekki alveg sjálf hvaðan þessi hugmynd kom, en ákvað sem sagt að fara á stúfana og leita að gömlum myndarömmum. Ég fer nánast aldrei í verslanir með notaða hluti (hm já nú datt mér í hug, ég gæti kíkt í verslun Hjálpræðishersins) og aldrei á flóamarkaði, svo þetta er allt saman nýtt fyrir mér. Á laugardaginn síðasta, kíkti ég aðeins í Frúna í Hamborg og Fröken Blómfríði en sá ekkert spennandi þar. 

Eftir hádegi á sunnudeginum datt mér svo í hug að aka í Dæli í Fnjóskadal, þar sem hún Margrét Bjarnadóttir er með flóamarkað. (Þeir sem eru áhugasamir um flóamarkaðinn geta lesið nánar um hann í bloggfærslu Kristínar systur hennar). Við fyrstu sýn sá ég ekki margar gamlar myndir í römmum, en þegar ég nefndi við Margréti að það væru rammar sem ég væri á höttunum eftir, þá fór hún á bakvið og fann nokkra í viðbót. Þegar upp var staðið keypti ég fimm ramma. Einn þeirra er nú reyndar ekki svo gamall en ég ætla að pússa hann upp og mála t.d. með kalkmálningu til að gera hann gamlan eldri í útliti. 


Svo datt mér í hug að það gæti verið gaman að kíkja á nýja kaffihúsið í gamla barnaskólahúsinu að Skógum, og ók þangað. Eins og segir á facebook síðu kaffihússins, þá "svífur þar enn ljúfur sveitaskólaandinn yfir og glugga má í ýmsar gersemar frá skólaárunum." 


Hér má sjá gömlu krítartöfluna í skólastofunni sem nú hefur fengið nýtt hlutverk, og hver man ekki eftir landakortarúllum, sambærilegum þeim sem hanga yfir töflunni. Í lokuðum skápum voru svo ótal margar gamlar skólabækur og þarna var líka gamalt orgel. Veggir og loft er viðarklætt og rúðurnar hæfilega veðurbarðar. 



Ég fékk mér þetta fína jurtate sem búið er til úr birki og fleiri jurtum sem Valgerður taldi upp fyrir mér, en ég er strax búin að gleyma. Svo stóðst ég ekki mátið og pantaði mér hráköku, en hún samanstóð af döðlum, apríkósum og hnetum. Það var voða ljúft að sitja þarna í rólegheitum í smá stund, enda var ég ein á staðnum. 



Síðan ók ég heim södd og sæl. Þegar ég var að renna inn í bæinn fór ég að velta því fyrir mér hvort ég myndi yfirhöfuð nota þessa fínu gömlu myndaramma, eða hvort þeir kæmu til að rykfalla í geymslunni hjá mér... Snillingur...


Heima á ný skrapp ég aðeins út í garð og smellti nokkrum myndum af bleiku blómunum bakvið hús, sem ég man aldrei hvað heita (fletti því upp núna: Biskupsbrá). 


Og af því ég er svo voða ánægð með nýju skóna mína sem ég fékk með 40% afslætti á útsölu, þá smellti ég mynd af þeim líka ;-)



sunnudagur, 1. júlí 2012

Fyrsta flugferðin með Andra var til Grímseyjar :)

Já mér tókst loks að safna nógu miklu hugrekki til að fara í flug. Einhverra hluta vegna hafði ég verið pínu stressuð yfir því að fljúga í svona lítilli vél, en hins vegar treysti ég Andra alveg fullkomlega. Svo þegar ég sá Val og Ísak fara með Andra í flug á föstudagskvöldið, þá var ég allt í einu tilbúin til að prófa sjálf daginn eftir.

Þannig að í gær var stefnan tekin til Grímseyjar. Það var nú pínu kitl í maganum á mér framan af degi og alveg þar til ég var sest upp í flugvélina, en þá hvarf kitlið og ég var svona líka sallaróleg :o) Enda er Andri rólegur og yfirvegaður og engin ástæða til að vera stressuð í flugi með honum.

Myndavélin var að sjálfsögðu með í för, og smellti ég af nokkrum myndum í ferðinni. Þær myndir sem eru teknar úr flugvélinni eru ekki í toppgæðum, enda rúðan fremur skítug og rispuð, en gaman samt að eiga þær til minningar um fyrstu flugferðina með syninum.



"Pilotinn" (eins og tengdapabbi kallar hann) búinn að gera vélina klára og við erum tilbúin að leggja í hann.


Ég fékk að vera í framsætinu og Valur var afturí. Við fengum þessi fínu heyrnartól og gátum talað saman í gegnum þau, og hlustað á samskipti Andra við flugturninn.


Komin á loft! Svalbarðseyri þarna næst okkur.


Andri með þetta allt á hreinu.


Skýjum ofar.


Við vorum ekki nema um fjörutíu mínútur að fljúga til Grímseyjar, sem þarna sést í fjarska.


Þar sem önnur vél var að taka á loft um svipað leyti tókum við einn auka hring áður en við lentum.




Þarna sést flugvélin okkar lengst til vinstri og gula húsið er Gistiheimilið Básar.  Maðurinn sem var á vakt í flugturninum fékk þar lánuð prik handa okkur til að verjast kríunum. Hann hafði sjálfur lent í kríuárás skömmu áður, og verið blóðgaður í höfuðið. Sagði að þetta væri bara ansi vont, og var svo almennilegur að fá lánuð prik handa okkur.


Heimskautsbaugur!!


Þarna eru þeir feðgar við öllu búnir, en það var reyndar ótrúlega mikið af kríu þarna, þó ekki sjáist hún á myndinni. Prikin komu sér vel, sérstaklega fyrir Val, en einhverra hluta vegna sóttu þær mest í hann.


Það var líka ógrynni af lunda í eyjunni. Valur var með betri aðdráttarlinsu en ég og náði einhverjum nærmyndum af þeim. Ég er búin að "kroppa" þessa mynd dálítið, svona til að fá fuglinn í aðeins meiri nærmynd.



Hann var hálf lúinn, öku"maður" þessa gamla traktors :)


Þarna sést sundlaugin. Mér finnst alveg frábært að það skuli vera sundlaug þarna. Það hlýtur að hafa mikið að segja fyrir eyjarskeggja að hafa sundlaug.


Höfnin og hraðskreiður bátur að koma inn.


Það er veitingahús í Grímsey, en það er lokað yfir miðjan daginn, akkúrat þegar við vorum þarna. En við höfðum verið forsjál og tekið með okkur nesti, svo það kom ekki að sök. Við settumst bara á klettabrún með dásamlegt útsýni yfir hafið, og borðuðum nestið okkar. 


Það voru ekki mörg gömul hús í eynni, hvað svo sem veldur. En hér er eitt þeirra.



Guli liturinn var talsvert ríkjandi. Mikið af bæði sóleyjum og fíflum. Mér fannst það svo fallegt!



Fallegar klettamyndanir í fjörunni.




Eftir um það bil 2ja tíma stopp var komið aftur að heimferð. Hér sést Andri að tékka á því að allt sé í lagi áður en við lögðum í hann aftur.


Heimferðin gekk eins og í sögu. Þó var aðeins meiri ókyrrð í lofti en ég var samt sallaróleg. Fyrir þá sem þekkja ekki til, þá er það Eyjafjarðará sem hér sést.


Og hér nálgumst við flugbrautina á Akureyri. Lendingin gekk eins og í sögu og ég var svaka glöð með daginn. Ánægð að hafa drifið mig og ekki látið einhverja taugaveiklun taka völdin.

Það hlaut svo að koma að því að þreytan mín næði yfirhöndinni og það gerði hún líka um leið og ég var komin heim. Valur eldaði frábæra humarsúpu og eftir að hafa borðað hana steinsofnaði ég í sófanum, en það var líka allt í lagi.

ATH! Hægt er að stækka myndirnar með því að smella á þær ;)