fimmtudagur, 2. september 2021

"Skaut sjálfa mig í fótinn" í gær

 
Ég sem sagt fór í leikfimitíma á þriðjudaginn og var mjög lúin eftir hann, þrátt fyrir að finnast ég ekki gera neitt ... Ákvað þess vegna að taka því rólega í gær svo ég kæmist nú örugglega í leikfimitímann í dag. Það gekk nokkuð vel framan af degi, ég fór bara í sundið og tíndi smá rifsber úti í garði. Missti mig ekki neitt í þrif eða tiltekt hér innanhúss. 
 
Ljósmyndaklúbburinn minn ætlaði að hittast klukkan fimm úti í Krossanesborgum og ég spurði sérstaklega að því hvort þetta ætti að vera ganga eða ljósmyndaRÖLT. Það var hið síðarnefnda  svo ég hugsaði að þá væri mér óhætt að mæta. Við vorum nú bara fjórar og byrjuðum á gangstígnum en færðum okkur fljótlega af honum og uppá klöpp þar sem við sáum betur yfir. Síðan leiddi eitt af öðru, við röltum lengra út í móa, fundum bláber sem var bara dásamlegt - fullt af berjum og við tíndum upp í okkur hverja lúkuna á fætur annarri.

Svo ákváðum við að færa okkur aðeins og fyrr en varði vorum við komnar töluvert langt frá stígnum. Til að komast inná hann aftur þurftum við að klöngrast í þýfðu undirlendi þar sem maður sá ekki "fóta sinna skil" fyrir háu grasi og reyndi mikið á ökkla og hné. Það hafðist nú allt en í gærkvöldi var ég orðin undirlögð af verkjum í fótunum og er enn í dag. 

Ef ég væri "eðlileg manneskja" færi ég í leikfimina þrátt fyrir smá þreytuverki, en eins mikið og mig langar nú að fara þá væri það ekki gáfulegt. Svo ég verð að bíta í það súra epli að láta skynsemina ráða. Hefði reyndar átt að láta hana ráða í gær - en langaði of mikið að hitta stelpurnar 😉 

P.S. Þetta er bloggfærsla 9/100 í bloggáskorun ársins 2021

 

            

miðvikudagur, 1. september 2021

Hvað eru margir dagar eftir í árinu?

 

Já það hefur ekki gengið vel með 100 daga bloggáskorunina mína. Búin að blogga sjö sinnum - "bara" 93 skipti eftir ... Veit ekki alveg hvort ég á að hlægja eða gráta. 

En nú er ég hætt í vinnunni (held ég hafi reyndar aldrei skrifað um vinnuna mína fyrir Heilsubankann hér, geri það kannski seinna) og hef allan tíma í heiminum til að blogga. Svo nú duga engin vettlingatök!! 

Akkúrat núna er ég reyndar á leiðinni í höfuðbeina- og spjaldhryggjarjöfnun (skemmtilega langt heiti á íslensku yfir það sem heitir craniosacral therapy á ensku). Þetta meðferðarform hentar mér afskaplega vel og ég hlakka mikið til að fara, enda fyrsti tíminn minn í tvo? mánuði. 

Í gær byrjaði ég í nýrri leikfimi hjá Gaman saman. Ég hef stundum áður daðrað við tilhugsunina um að prófa þetta en ekki fundist ég í nógu góðu formi held ég. Hins vegar þarf ég að gera eitthvað annað en fara í sund á morgnana, styrkja mig betur og svo er stór plús að æfingarnar fara fram utandyra. Þá valdi ég að vera í tíma kl. 12, til þess að geta verið úti þegar bjartast er að deginum í myrkasta skammdeginu í vetur. Þetta var hress hópur kvenna og mér líst mjög vel á þjálfarana. Ekki er verra að allir eru hvattir til að gera bara eins og þeir geta, ekki fara fram úr sér. 

Jæja ég þarf víst að drífa mig svo ég komi ekki of seint í tímann. Myndin sem fylgir var tekin í sumarfríinu okkar, þetta eru Valur og Erik á göngu í Skaftafelli. 

        P.S. Þetta er bloggfærsla 8/100 í bloggáskorun ársins 2021