miðvikudagur, 11. júní 2008

Allt á uppleið

Í dag var besti dagurinn minn með bakið síðan allt fór í skrall á mánudaginn í síðustu viku. Ég er búin að fara þrisvar til hnykkjarans og í gær svaf ég til að verða hálf tíu, fór í sund og svo í svæðanudd og lagði mig þegar ég kom heim (algjör prinsessa). Vann bara í þrjá tíma og var alveg þolanleg. Vaknaði svo verkjalaus í morgun!! og var ekkert smá ánægð með það. Þó ég hafi verið með svona smá stingi í dag þá leið mér aldrei eins og það væri verið að bora með hníf í hrygginn á mér - og það er nú ástæða til að fagna því. Svo verð ég bara að halda áfram að passa mig næstu dagana á meðan ég er að ná mér betur. Halda áfram að vera prinsessa aðeins lengur ;-) Finn samt hvað það er rosalega erfitt, ég gleymi mér um leið og verkirnir eru ekki lengur til staðar og minna mig á að vera róleg.

Ég held áfram að pússla sumarfríinu okkar saman. Er komin með flug til Köben og heim, flug til Feneyja, gistingu í Toscana en á eftir að redda gistingu í Feneyjum, bílaleigubíl og flugi frá Pisa til Köben. Það er eitthvað smá vandamál með að fá beint flug frá Pisa á laugardegi en ég er nú ekki alveg hætt að leita. Við gætum hugsanlega flogið til Köben á sunnudeginum, sama dag og við fljúgum til Íslands, en það er kannski óþarfa áhætta að taka.

Svo kemur Anna systir annað kvöld og ætlar að vera á Akureyri á föstudaginn. Það verður voða gaman að fá hana í heimsókn enda ekki nema ca. einu sinni á ári sem við systur hittumst. Uss, þetta er náttúrulega ekki hægt...

Þetta er reyndar hálfgerð skyldmenna-vika hér í Vinaminni því Guðjón bróðir Vals og Óli Valur Guðjónsson eru hér í nótt en fara á morgun í veiði í Laxárdal. Valur skreppur svo á föstudaginn og bleytir færið.

Andri er loksins búinn í prófunum og Ísak er kominn í sumarfrí en kettirnir eru í eilífðarfríi - eða þannig. Þau eru enn einu sinni byrjuð á þeim leiðinda ósið að merkja húsið okkar. Þetta er þriðja sumarið sem þau gera þetta, eigendum sínum til mikils ama. Það þarf að passa að hafa læstar dyrnar inn í stofu og niður í kjallara og fylgjast vel með ákveðnum stöðum sem eru "heitari" en aðrir þegar að merkingum kemur. Þetta er líklega því að kenna að á sumrin koma allir kettir hverfisins í ljós (liggja meira og minna í hýði yfir veturinn) og spranga endalaust í kringum húsið okkar. Birta og Máni þurfa því að láta vita hvar þeirra yfirráðasvæði er og gera það á þennan miður skemmtilega máta. Það er reyndar hægt að kaupa sprey sem gefur frá sér róandi "lykt" (ferómóna) og spreyja á staði sem eru sérlega útsettir og ég þarf víst að drífa í því sem fyrst.

Og nú held ég að ég láti þessum pistli mínum lokið.

Engin ummæli: