miðvikudagur, 14. nóvember 2007

Skárri af beinverkjunum en ennþá slöpp

og þung í höfðinu ef einhver skyldi hafa verið að spá í það...

Ég var nógu veik í gær til að sofa en núna hengslast ég bara um húsið, of hress til að sofa en of slöpp til að gera nokkurn skapaðan hlut af viti. Hef undanfarinn klukkutíma eða svo verið að lesa blogg nokkurra krabbameinsveikra kvenna (ekki spyrja mig af hverju) og það sem situr eftir í huganum, fyrir utan ótrúlegan dugnað þeirra og hugrekki, er fjárhagsstaða krabbameinssjúklinga. Fólk sem er að berjast fyrir lífi sínu ætti ekki að þurfa að hafa áhyggjur af peningamálum, hið sama gildir um aðra langveika og aðstandendur þeirra. Hér þurfum við Íslendingar standa okkur betur!

Engin ummæli: