Mér finnst eins og ég sé aðeins að hressast... það hlýtur nú að gleðja lesendur þessarar síðu, því mér skilst að leiðinlegri lesning sé vandfundin...
Ég fór til hnykkjara í dag og bað hann að kíkja aðeins á hálsliðina því ég hef verið svo slæm í hálsinum undanfarið. Gerði þau mistök að segja honum að ég væri með vefjagigt og fékk yfir mig hálfgerðan fyrirlestur í kjölfarið. Vefjagigt samkvæmt honum er jú bara vöðvabólga á háu stigi, og ef ég myndi hætta að vinna og sofa þegar ég vildi sofa, hreyfa mig þegar ég vildi hreyfa mig, borða hollan mat o.s.frv. þá myndi ég losna við vöðvabólgurnar. Maður yrði að vega og meta hvað skipti mestu máli í lífinu... og bla bla bla. Já og hann ýjaði líka að þeim frábæra misskilningi að þar sem ekkert óeðlilegt mældist í blóðprufum þá væri eiginlega ekkert að manni. Æi eða eitthvað í þá áttina - ég varð eiginlega svo reið að ég hætti að heyra hvað hann sagði þegar hér var komið sögu. Mig langaði mest að spyrja hvað væri eiginlega langt síðan hann hefði lesið sér til um vefjagigt og hve marga hann þekkti sem hefðu læknast algjörlega með því að fylgja þessum frábæru ráðum hans. Ég þekki konur sem hafa hætt að vinna af því þær hafa ekki getað unnið lengur, sem borða hollan mat og hreyfa sig, en þetta ástand hverfur ekki fyrir því. O jæja, en hann hnykkti nú aðeins á mér og vill setja í mig nálar næst til að örva blóðflæðið í hnakka og öxlum. Og já þrátt fyrir allt ætla ég að fara til hans aftur.
Svo vann ég fullan vinnudag í dag, í fyrsta skipti í heila viku held ég bara. Það gekk nokkuð vel en þrekið var ótrúlega sveiflukennt. Ég var í lagi inn á milli en svo datt ég niður í nánast enga orku annað slagið. Á morgun er svo öskudagur og ég að vinna frá 10-14, sem þýðir að ég mun hlusta á óendanlegan fjölda barna koma og syngja. Það er spennandi að sjá hvernig það mun fara í frúna.
Ég fór til hnykkjara í dag og bað hann að kíkja aðeins á hálsliðina því ég hef verið svo slæm í hálsinum undanfarið. Gerði þau mistök að segja honum að ég væri með vefjagigt og fékk yfir mig hálfgerðan fyrirlestur í kjölfarið. Vefjagigt samkvæmt honum er jú bara vöðvabólga á háu stigi, og ef ég myndi hætta að vinna og sofa þegar ég vildi sofa, hreyfa mig þegar ég vildi hreyfa mig, borða hollan mat o.s.frv. þá myndi ég losna við vöðvabólgurnar. Maður yrði að vega og meta hvað skipti mestu máli í lífinu... og bla bla bla. Já og hann ýjaði líka að þeim frábæra misskilningi að þar sem ekkert óeðlilegt mældist í blóðprufum þá væri eiginlega ekkert að manni. Æi eða eitthvað í þá áttina - ég varð eiginlega svo reið að ég hætti að heyra hvað hann sagði þegar hér var komið sögu. Mig langaði mest að spyrja hvað væri eiginlega langt síðan hann hefði lesið sér til um vefjagigt og hve marga hann þekkti sem hefðu læknast algjörlega með því að fylgja þessum frábæru ráðum hans. Ég þekki konur sem hafa hætt að vinna af því þær hafa ekki getað unnið lengur, sem borða hollan mat og hreyfa sig, en þetta ástand hverfur ekki fyrir því. O jæja, en hann hnykkti nú aðeins á mér og vill setja í mig nálar næst til að örva blóðflæðið í hnakka og öxlum. Og já þrátt fyrir allt ætla ég að fara til hans aftur.
Svo vann ég fullan vinnudag í dag, í fyrsta skipti í heila viku held ég bara. Það gekk nokkuð vel en þrekið var ótrúlega sveiflukennt. Ég var í lagi inn á milli en svo datt ég niður í nánast enga orku annað slagið. Á morgun er svo öskudagur og ég að vinna frá 10-14, sem þýðir að ég mun hlusta á óendanlegan fjölda barna koma og syngja. Það er spennandi að sjá hvernig það mun fara í frúna.
Engin ummæli:
Skrifa ummæli