Úff, púff,

nú er mín alveg búin á því. Jólagjafa-innkaupaferð nr. þrjú í dag (eða var það fjögur??) - nú er þetta alveg að smella. Bara eftir að finna gjöf handa mömmu og svo manni og börnum. Fór sem sagt í bæinn eftir vinnu og var í svona líka góðum gír þegar ég kom heim að mér datt í hug að fara að baka. Byrjaði á að gera deig í gamaldags "kreppukökur" eins og Valur kallar þær, en þetta eru smákökur sem mamma gerði alltaf og er uppskriftin komin frá Helgu Sig. (ef einhver í cyberspace skyldi vita hvaða hússtjórnarsnillingur það var).

Var enn í góða gírnum þegar þarna var komið sögu og ákvað að skella mér í að baka skinkuhorn. Hef að vísu ekki bakað skinkuhorn í MÖRG ár en taldi að best væri að tvöfalda uppskriftina (gamall vani síðan ég var dugleg að baka, já þið lásuð rétt, dugleg að baka (líka mörg ár síðan það var)). Á meðan deigið var að hefa sig kom bóndinn heim og snaraðist í að elda súpu úr smiðju Sollu á Grænum kosti. Eftir að hafa gætt mér á þessari dýrindis súpu hófst síðan fjörið. Og eftir að hafa staðið upp á endann í rúma 3 klukkutíma var afraksturinn hvorki meira né minna en 100 skinkuhorn! Sem eru komin ofan í poka og búið að frysta. Mín er bara ansi ánægð með árangurinn - en skrokkurinn á mér er hins vegar eins og ég hafi lent undir valtara. Ég "neyðist" víst til að fara í leikfimi í fyrramálið til að reyna að tjasla mér saman aftur.