Gamlársdagur 2009

My hometown, originally uploaded by Guðný Pálína taking pictures again :).

Þessi mynd er sem sagt tekin í ljósmyndatúrnum mínum í dag.

Rólegheita og afslöppunardagur

Lots of snow, originally uploaded by Guðný Pálína taking pictures again :).

Síðasti dagur ársins í dag og hér í húsinu eru og munu verða rólegheit í dag og í kvöld. Ég svaf nú til að verða hálf ellefu og var í þónokkra stund að velta því fyrir mér hvað ég ætti að gera næst. Átti ég að fara í sund, í ræktina, eða út að taka myndir. Það síðastnefnda varð ofaná. Ég kappklæddi mig og fór út í Kjarnaskóg en þar var erfitt að ganga og erfið skilyrði til myndatöku. Bæði var birtan erfið og gönguskíðafólk í sífellu að fara framhjá mér. Mér finnst best að geta verið algjörlega í eigin heimi þegar ég er að taka myndir og nenni ekki að spá í fólk í kringum mig. Þannig að ég færði mig um set og fór næst að Höfners bryggju, þar sem ég undi mér um stund. Svo ætlaði ég nú bara að fara heim en þá var birtan að verða svo falleg í norðrinu og þá dreif ég mig niður á tanga og var þar alveg alein með sjálfri mér í góða stund. Tja, fyrir utan nokkra fugla og eina flugvél sem flaug yfir mig. Raunar voru líka fótspor í snjónum sem sýndu að eitthvað dýr (kanína?) hafði verið þarna á undan mér í dag. Himininn var nokkuð þungbúinn en bleikir litatónar lýstu hann upp.
Þegar ég kom heim beið mín kaffilatté á borðinu og við hjónakornin fengum okkur kaffi saman. Að því loknu fóru Ísak og Valur að kaupa eitthvað smá flugeldadót handa Ísaki en ég fór í tölvuna. Nú er það bara letin sem ræður ríkjum. Við erum ekki að fá neina gesti í kvöld og förum ekki neitt, svo hér verður bara matur þegar við nennum að borða. Og ég get ekki sagt að ég nenni þá að stressa mig yfir því hvernig húsið lítur út. Nema stofan þar sem við borðum. Ætli ég muni ekki sjá til þess að hún líti sómasamlega út. Prófi nýju diskamottu-borðdúkana frá Önnu systur. En sem sagt, við verðum bara þrjú í mat í kvöld þar sem Andri er jú ennþá í útlöndum og Hrefna verður með pabba sínum og hans fólki. Ísaki leist nú ekki alveg á þetta fyrirkomulag og spurði hvort við gætum ekki boðið einhverju fólki í mat - en það er nú víst heldur seint í rassinn gripið. Við Valur verðum bara að reyna að vera extra skemmtileg í kvöld, hehe :)
Æjá, myndin sem fylgir er ekki tekin í dag, heldur 26. des. þegar hætti loks að snjóa.
Og já, þetta er mjög sjálfhverf bloggfærsla, en það er nú einu sinni eðli mitt sem bloggara að blogga mest um sjálfa mig...

Jamm og jæja...

Nú gengur þetta ekki lengur með þessa endalausu afslöppun, enda skrokkurinn farinn að kvarta yfir hreyfingarleysinu. Valur dreif sig í líkamsræktina áðan en ég lá á sófanum með tvo ketti ofan á mér og nennti ekki að drösla mér með honum. En þar sem styttist í vinnu aftur er víst best að reyna að tjasla sér eitthvað saman og t.d. þvo eitthvað af öllum þeim þvotti sem bíður í óhreinatauskörfunni. Bara blogga aðeins fyrst...

Við Valur horfðum á Barnaby í danska ríkissjónvarpinu í gærkvöldi og þegar þátturinn var búinn um ellefuleytið var svo yndislega fallegt veður úti. Það var hætt að snjóa og frekar stillt veður. Þannig að okkur datt í hug að draga Ísak með okkur og kíkja út í smá ljósmyndatöku. Fórum í innbæinn og vorum þar í um klukkutíma að taka myndir, við mikinn fögnuð unglingsins. Það voru afar fáir á ferli. Ein stelpa var úti að viðra hundinn sinn en annars var það bara stöku bíll sem ók framhjá. Sumir hægðu verulega á sér til að skoða þetta skrýtna fólk með myndavélarnar en það var nú bara skiljanlegt.

Í dag er himininn grár og reytir af sér stöku snjókorn. Það er allt á kafi í snjó hér fyrir utan. Í gær var orðið ansi ófært fyrir venjulega bíla í sumum götum og Jóni nágranna okkar gekk illa að koma bílnum út af stæðinu og festi hann tvisvar. Þá kom "Tuddinn" sér vel og Valur fór á honum og dró bílinn hans Jóns út úr snjónum. Í annað skiptið voru átökin svo mikil að reipið slitnaði, hvorki meira né minna, þannig að bíllinn hefur aldeilis verið pikkfastur.

En núna ætla ég að fá mér ávaxta/orkuhristing, fara í sturtu og reyna svo að gera eitthvað gagn hér á heimilinu!

Þyrfti svo sannarlega að taka mig aðeins saman í andlitinu

en letin er að drepa mig. Hef ekki ennþá farið í bað í dag - en svo enginn haldi nú að ég sé einn allsherjar drulluhaugur, þá upplýsist hér með að ég fór í bað í gær... Og ég hef hreinlega ekki gert neitt í dag nema fara út að taka myndir í snjókomunni. Svaf til hálf ellefu, sem virðist vera minn "vöknunartími" í skammdeginu, þ.e.a.s. ef ég fæ að sofa eins lengi og ég vil, og er bara búin að "hanga" og gera ekki neitt nema borða í dag. Og nú styttist í næstu máltíð.
Allt sem ég hafði hlakkað til að gera í mínu þriggja daga jólafríier ennþá ógert og samviskubitið er farið að láta á sér kræla. Og svo ég ali nú á samviskubitinu í sjálfri mér þá kemur hér upptalning á öllu því sem ég á ógert:

* Setja súkkulaði á kókos-haframjölssmákökurnar sem Valur bakaði
* Þvo öll skítugu fötin mín sem ég hafði ekki tíma til að þvo á meðan jólavertíðinni stóð
* Baka brauð eða bollur
* Gera rækjusalat
* Gera við snjóbuxur fyrir Val
* Lesa bókina sem Sunna gaf mér í afmælisgjöf
* Byrja að prjóna lopapeysu á Andra
* Gera "kúk" (eins og Valur kallar súkkulaði-marspipan-rúlluna)

Tja, ætli þetta sé ekki bara upptalið!

Það sem ég er búin að gera í jólafríinu:

* Slappa af
* Læra á nýja farsímann minn
* Borða
* Sofa
* Horfa á tvær gamanmyndir
* Fara út og taka ljósmyndir

Á morgun er frjáls opnun á Glerártorgi og ætlum við Sunna að hafa lokað í Pottum og prikum. Sem er kannski vitlaysa því fólk er hugsanlega orðið þreytt á að hanga heima hjá sér og langar að þvælast í verslanir í jólafríinu og skipta jólagjöfum. En einhvern tímann verður nú verslunarfólk að fá frí og þeir eru ekki margir dagarnir á árinu sem er lokað á Glerártorgi.

Í kvöld ætla margir á mínu reki á "Dynheimaball" sem reyndar verður í Sjallanum en ég er engan veginn að nenna svoleiðis útstáelsi. Hrefna hins vegar ætlar að hitta vinkonur úr MA og aldrei að vita nema þær fari á skrall. En örugglega ekki í Sjallann samt ;) Það er kannski spurning að allir þrír fjölskyldumeðlimirnir sem munu verða heima í kvöld prófi nýja spilið sem var í möndlugjöf í ár, Heilaspuna, þó húsfreyjan sé illa haldin af spilafóbíu.

Bara fjórir vinnudagar eftir fram að jólum

Tja, eða fimm, eftir því hvernig talið er. Það er opið líka á aðfangadagsmorgun en bara í tvo tíma og það er nú bara hlægilegt miðað við 12 tímana þessa dagana. En þetta gengur ótrúlega vel allt saman, bæði í vinnunni og hér heima. Ég er reyndar ekki mikið heima en Valur sér til þess að allt gengur sinn vanagang og vel það. Hann er búinn að baka tvær umferðir af lakkrístoppum, kókos-haframjölskökur og gera deig í mömmukossa. Auk þess er hann búinn að þrífa eldhúsinnréttinguna að utan og kaupa í jólamatinn. Já og auðvitað heilan helling í viðbót. Á föstudagskvöldið var hann meira að segja með mér í tæpa tvo tíma í vinnunni og vann á kassanum :)
Ísak tekur fjarveru mömmu sinnar af stóískri ró - það er helst að kettirnir sakni mín, hehe. Þau eru að minnsta kosti fljót að birtast þegar ég kem heim og þurfa þá extra athygli.
Annars er fátt í fréttum. Andri er kominn út til Flórída með Sunnevu og fjölskyldu og þau njóta lífsins í tuttugu stiga hita. Hrefna kemur heim á Þorláksmessu, með beinu flugi frá Kaupmannahöfn. Það verður gott að fá að knúsa hana.
Ætli jólin fari svo ekki að mestu leyti í hvíld og afslöppun eftir þessa miklu vinnutörn. Það væri reyndar alveg draumur í dós að komast út að taka myndir. Nú er orðið svo langt síðan ég fór síðast og ég sakna þess að hafa ekki myndavélina í höndunum. Síðan er ég búin að kaupa garn í lopapeysu á Andra og stefni að því að prjóna sem mest um jólin. Já, sem minnir mig á það, ég þarf að athuga hvort ég á ekki prjóna í réttri stærð. Ég hef nefnilega aldrei prjónað lopapeysu áður, þ.e. ekki úr "alvöru" lopa. Mín var jú bara úr léttlopa. En talandi um hana þá er ég í henni núna. Það var ágætt að hvíla hina lífseigu bláu flíspeysu sem gegnt hefur hlutverki "heimapeysu" hin síðustu ár. Valur átti samskonar flíspeysu og hann er líka í nýrri lopapeysu, þannig að þetta er bara alveg nýtt "look" hérna heima við :)
Úff, ég er með þvílíku þreytuverkina í fótunum. Þetta er bara alveg eins og þegar ég var að vinna sem sjúkraliði fyrir einhverjum tuttugu og fimm árum síðan. Eftir kvöldvaktir var ég svo upprifin og ætlaði aldrei að geta sofnað (eins og núna) og oft alveg svakalega þreytt í fótunum (eins og núna).
En ætli sé ekki best að reyna að fara að sofa þar sem klukkan er að verða tvö.

Framkvæmdalisti dagsins hljóðaði svona:

- Laga til í eldhúsinu
- Fara í ræktina
- Setja gömul föt í plastkassa
- Byrja að prjóna lopapeysu á Andra
- Kaupa jólagjöf handa Val
- Baka eina smákökutegund
- Pakka inn jólagjöfum
- Panta vörur

Það sem ég er búin að gera:
- Fara í ræktina
...

Þar fyrir utan ég reyndar búin að baka skinkuhorn með Ísaki, fara í vinnuna í hálftíma og svo aftur í tvo tíma og... ekkert! Ég hef ekki hugmynd um það í hvað tíminn hefur farið hjá mér í dag. Svaf reyndar til hálf ellefu því ég gat ekki sofnað fyrr en um þrjúleytið í nótt. En mér líður eins og ég hafi verið á fullu allan daginn. Það fóru nú reyndar alveg tveir tímar í að baka 80 skinkuhorn. Og einn og hálfur tími í ræktina + heita pottinn. Já og svo fór ég í Hagkaup til að kaupa konfektform - bara svona til að eiga þau ef ske kynni að andinn kæmi yfir mig í þeim efnum.

Valur fór til Reykjavíkur gær, keyrandi, og var að hringja áðan og sagðist vera að leggja af stað heim. Þetta var bara svona upplyftingar- og jólagjafainnkaupaferð hjá honum og hann virðist hafa náð að klára allar heimsóknir og innkaup á þessum tæpa sólarhring í borginni.

En nú er víst best að hætta þessu blaðri og fara að vinna í því að klára eitthvað fleira af þessum lista!

Batnandi herbergjum er best að lifa

Hehe, ég veit nú reyndar ekki hvort hægt er að tala um að herbergi hafi líf, en ef í því felst að þau séu þannig að þau laði til sín líf í formi fólks, þá er vinnuherbergið mitt allt að lifna við. Ég nefndi um daginn að ég hefði fengið nýjan skúffuskáp undir skrifborðið og nú var ég að fá nýja hillu við hliðina á borðinu. Fram að því voru bara tvær litlar vegghillur hérna inni og tóku þær afar takmarkað magn af möppum, bókum og myndavélardóti. En í samtali við Gunnu tengdamömmu fyrir nokkru síðan nefndi hún að þau hefðu keypt sér mjóa hillu, 40 cm., og getað komið miklu af bókum fyrir í henni. Þá fékk ég þessa hugmynd, að fá svoleiðis hillu við hliðina á borðinu mínu, en það er eini mögulegi staðurinn fyrir hillu hér inni. Og nú er hún komin og Valur búinn að setja hana upp fyrir mig - og ég er alveg hæstánægð.
Svo fór ég í dag með norskar bækur á bókasafnið en ég var búin að spyrja Hólmkel amtsbókavörð að því hvort þeir vildu fá norskar bækur. Hann sagði að ef ég ætlaði að henda þeim þá skyldi ég að minnsta kosti leyfa þeim á bókasafninu að henda þeim fyrir mig... Svo ég fór með fullan kassa þangað af bókum sem ég fékk þegar ég var meðlimur í bókaklúbbi þegar við bjuggum í Noregi.
Ég fór líka með dúnúlpuna mína í hreinsun og gítarinn í viðgerð - þannig að þegar Sigurður kemur næst ætti hann að vera í lagi :-)
Já og svo fór ég og sótti vörur til heildsala, fór með bókhaldsmöppurnar fyrir Val til endurskoðanda þegar ég var búin að leggja síðustu hönd á þær ... og gerði örugglega eitthvað fleira.. já sótti hilluna niður á Flytjanda.
Þar fyrir utan var ég í vinnunni í dag og það var bara alveg brjálað að gera. Sem betur fer vorum við með eina stelpu "í þjálfun" og það munaði um að hafa hana á kassanum.
Þannig að þetta er búinn að vera býsna annasamur dagur og það var mjög gott að leggjast á sófann eftir matinn og láta líða úr sér. Í raun ætti ég að vera í fríi á morgun en það á ennþá eftir að taka upp vörur og verðmerkja svo ég þyrfti að fara í fyrramálið og klára það. Eins þurfum við Sunna heldur betur að hittast um helgina til að panta vörur, þar sem heildsalarnir eru enn að fá nýjar vörur og það þarf að ákveða hvað á að taka af þeim + fylla á það sem okkur vantar.

Er í nostalgíu kasti...

Já það datt í mig að það væri fullt af börnum sem þyrftu örugglega frekar á barnafötum að halda, heldur en kassinn sem hefur geymt þau undanfarin 15 ár eða svo. Þannig að ég fékk Val til að sækja kassann niður í geymslu og er nú að fara í gegnum ungbarnaföt og barnaföt frá Hrefnu til Ísaks. Reyndar eru þarna inn á milli gullmolar sem mamma saumaði á okkur systkinin og þeir munu ekki fara neitt. Og málið er að mér reynist það mun erfiðara en ég reiknaði með að losa mig við þessi barnaföt. Það eru svo miklar minningar tengdar þeim og þegar ég horfi á fötin man ég hvað það var gott að knúsa yndislegu börnin mín þegar þau voru lítil. Það er reyndar ennþá gott að knúsa þau, bara öðruvísi gott ;-) Þannig að einhverju mun ég nú halda eftir, fyrir nostalgíuna.

Bara svona til gamans...

skelli ég inn einni bloggfærslu eða svo þó ég hafi ekki margt að segja. Nú er fríhelgi hjá mér og markmið helgarinnar er að ná að klára að kaupa sem flestar jólagjafir. Svo væri ekki verra að baka eins og eina eða tvær smákökusortir. Þá fær Andri aðeins að smakka smákökur áður en hann stingur af til Flórída. Já og við hin reyndar líka, hehe.
Annars er ég á svo miklum yfirsnúningi þessa dagana að það hálfa væri nóg. Byrjaði líklega af því það er svo mikið að gera í vinnuni - og svo er bara hausinn á mér stanslaust á fullu og restin af mér sömuleiðis. Ég næ ekki að slappa af þegar ég er komin upp í rúm á kvöldin og iða bókstaflega í skinninu að vera að gera eitthvað annað en liggja í rúminu. Samt er ég drulluþreytt (afsakið orðbragðið). Svo var ég vöknuð klukkan sjö í morgun, en það var þó skárra en að vera vöknuð klukkan sex eins og Valur. Það var reyndar ágætt að vera vöknuð snemma því ég þurfti að fara að sækja Ísak í skólann. Árgangurinn hans fékk að gista þar í nótt, sem umbun fyrir góða hegðun. Ætli "gista" sé þó ekki orðum aukið því ég efast um að það hafi verið mikið sofið.
En nú ætla ég að klára að taka mig til og fara svo í jólagjafaleiðangur í Potta og prik... já og einhverjar aðrar verslanir ;-)

Alltof margir valkostir svona snemma á morgnana

Það er að segja, þegar er ekki vinna hjá mér fyrr en kl. tvö eins og í dag. Nú er það spurningin, á ég að fara í sund, í ræktina, leggja mig aftur, eða fara í bókhaldið? Ef ég fer ekki að drífa mig af stað er nokkuð ljóst að ég mun ekki nenna í sund. Verð nefnilega að fara fyrir átta og hitta allt venjulega fólkið og svoleiðis. Ein ástæða fyrir því að ég nenni ekki í ræktina á þessum tíma er myrkrið. Það eru svo risastórir gluggar á húsinu og maður starir beint út í myrkrið af hlaupabrettinu (sem ég nota til að ganga á því ekki hleyp ég). Svo langar mig að leggja mig því mér gekk svo illa að sofna í gær og var vöknuð kl. hálf sjö í morgun. Ég lá nú reyndar lengur í rúminu en það væri gáfulegt að reyna að sofna aðeins aftur og safna kröftum fyrir vinnuna í dag. En það væri líka gáfulegt að taka smá skorpu í bókhaldinu svo ég þurfi ekki að stressa mig yfir því um helgina þegar ég á frí. Oh, ég get ekki ákveðið mig. Kannski ég vinni í bókhaldinu í rúman klukkutíma og reyni þá að leggja mig. Já, ég geri það.

Alveg eins og smákrakki að byrja í skólanum

Það er þessi sérstaka tilfinning sem fylgdi því að fá nýtt skóladót á haustin sem kom yfir mig áðan. Ég var nefnilega að fá nýjan skúffuskáp undir skrifborðið mitt - og hlakka svona til að fara að raða í  hann :-) Áður var ég með skúffur sem ættaðar voru úr skrifborði sem Hrefna Sæunn fékk þegar hún var ca. 5-6 ára en þá bjuggum við í Furulundi. Ég var orðin eitthvað þreytt á því hvað þær pössuðu illa undir skrifborðið mitt og fékk sem sagt nýjan skúffuskáp í boði Vals. Þessar skúffur eru með voða fínu skilrúmi, þannig að hægt er að geyma heftara og gatara og bréfaklemmur í til þess gerðum hólfum. Svo er líka skjala-skilrúm í neðstu skúffunni svo ég get flokkað reikninga sem á eftir að greiða, reikninga sem búið er að greiða en eiga eftir að fara í möppu ofl. og fl. Sko! Ég sagði að ég væri eins og krakki, heheh :)

Afmælisdagur ömmu

Já, amma mín Pálína Daníelsdóttir, var fædd 1. desember árið 1884. Hún náði þeim áfanga að verða hundrað ára en dó í febrúar 1985. Um daginn rakst ég á kvæði sem pabbi, Sæmundur G. Jóhannesson, orti til hennar á 92ja ára afmæli hennar og birti það hér til gamans.

Þegar amma var ung,
var hún alls ekki þung,
hún var alveg sem laufblað í vindi.
Og hún hreyfði sig létt,
hún var lipur og nett,
hún var lífsglöð með kvenlegu yndi.

Þá kom fullorðinstíð,
háð við storma var stríð,
yfir steina hún rann til að smala.
Stóð við orfið að slá,
hrífu óspart tók á,
og sín afkvæmi varð hún að ala.

Oft í búi var þröng,
yrðu börnin of svöng,
hversu biturt það sveið móðurhjarta.
Engin skerandi neyð,
hennar skyggði þó leið,
og hún skammtaði án þess að kvarta.

Tugmörg ævinnar ár,
gerðu ósléttar brár,
hárið silfrað og kreppt er nú höndin.
Þó er bókhneigðin söm,
enn er bréfaskrift töm
fingrum bogum, því ókreppt er öndin.

Guði þakkirnar ber
fyrir allt, sem þú er
bæði okkur og vinunum dyggu.
Er þú flutt verður heim
Guðs í himneskan geim,
munu hlotnast þér laun hinna tryggu.

Til að sjá meira um ömmu má t.d. lesa síðasta bloggpistil hennar mömmu, Þóru Pálsdóttur.

Nú "outsoursa" ég bara alveg á fullu

Og svona fyrir þá sem ekki hafa lært viðskiptafræði, þá þýðir þetta að fá aðra til að vinna verkefni fyrir sig. Þykir afskaplega gáfulegt að reyna ekki að komast yfir að gera allt sjálfur, því oft er ódýrara að fá aðra til að vinna verkið, s.s. að fá aðra til að vinna bókhald ef maður kann það ekki sjálfur. Eða fá aðra til að þrífa, o.s.frv. Ég ákvað að fá Hrefnu, ömmu hennar Hrefnu minnar, til að setja rennilás í peysuna mína. Það er reyndar kannski ekki ódýrara en þá slepp ég við að vita af því að peysan bíði endalaust eftir rennilás - og get farið að nota hana. Hrefna vildi að vísu ekki taka neitt fyrir að gera þetta en ég mun borga henni eitthvað.
Svo þvoði Valur stofugluggana og setti jólaljósakransa þar (já ég veit, ég er búin að segja það áður) og líklega mun ég reyna að fá einhvern annan en mig til að þvo eldhúsinnréttinguna. Nú, svo mætti þjálfa Ísak upp í að baka smákökur...

Annars er ég að fara í bókhaldið í þessum skrifuðu orðum - en það er alveg makalaust hvað er erfitt að koma sér að því verki. Ekki vegna þess að það sé svo leiðinlegt, þetta er bara verk sem þarf að vinna, svona eins og þurrka af ryk eða eitthvað þvíumlíkt. En engu að síður er alveg ótrúlega erfitt að koma sér í gang. Og ég fer iðulega að gera eitthvað allt annað en akkúrat það.. Svona eins og laga til, nú eða blogga ;-) En nú er ég hætt að blogga og farin að vinna.

Bara eitt enn.. ég þvoði eldhúsgluggana í kvöld og setti upp jólagardínur og aðventuljós - þetta get ég!

Tók þessa mynd í fyrradag

Today, originally uploaded by Guðný Pálína busy until Christmas.

Það sá ekki til sólar hér í bænum, allt grátt og yfirskýjað, en eitthvað var það sem lýsti svona skemmtilega á fjallstindana þarna hinum megin. Tekið á klöppinni fyrir aftan húsið þeirra Sunnu og Kidda.

Dösuð eftir daginn - en það er nú ekkert nýtt ;)

Jólaösin er loks byrjuð á Glerártorgi og meira en nóg að gera á öllum vígstöðvum í tengslum við vinnuna. Við Sunna komumst varla yfir það sem þurfti að gera í vikunni og eigum t.d. ennþá eftir að setja upp jólaskraut í búðina og velja og panta nýjar vörur + endurpanta vörur sem klárast. Svona er þessi bransi bara, annað hvort í ökkla eða eyra.

Svo er alltaf áætlunin hjá mér að vera voða dugleg og klára jólagjafainnkaupin snemma. Það hefur aldrei gengið eftir og því er ólíklegt að það gangi í ár. En Valur þvoði gluggana í stofunni í dag og setti upp jólaljósakransa, þannig að eitthvað er byrjað á heimavelli. Það er nú ekki margt sem er á dagskránni í jólaundirbúningi. Ég vildi helst ná því að þvo eldhúsinnréttinguna að utan og baka nokkrar smákökusortir. Þá held ég að það sé upptalið, svona fyrir utan jólagjafakaup og matarkaup. Jú, ætli jólakort verði ekki líka send. Og Valur gerir jólaísinn og skreytir jólatréð, og eldar matinn og bakar líklega, þannig að það er ekki margt sem fellur í minn hlut. Aðallega almenn tiltekt hugsa ég og svo set ég reyndar upp jólagardínur + aðventuljós í eldhúsið. Það er sem sagt markmiðið að gera sem minnst og helst stressa mig sem minnst því nóg stress verður í vinnunni. Okkur vantar t.d. ennþá starfsmann/menn í staðinn fyrir Andra og svo er auðvitað opið til tíu á kvöldin síðustu vikuna fyrir jól...

Annars er bara "allt í gúddí" eins og sagt var einu sinni.

Birta og Máni í svart/hvítu

Sleeapy season, originally uploaded by Guðný Pálína busy until Christmas.

Óskalisti dagsins

Já ég er ein af þessum manneskjum sem elska að búa til lista. O jæja, það er kannski fulldjúpt í árina tekið reyndar að ég elski það. En listar hjálpa mér að koma reiðu á óreiðuna í huganum á mér, ég held að það sé skýringin. Og ég hef líka tekið eftir því að um leið og það er komið á blað sem ég þarf/ætla að framkvæma, þá aukast líkurnar til mikilla muna á því að það verði virkilega framkvæmt. Samt tekur það vissulega mislangan tíma að verða að veruleika. Stundum langar mig líka til að gera meira en líkaminn getur í raun gert, eins og í dag. Ég er ennþá þreytt eftir æfinguna í gær + vinnuvikuna en langar samt að gera ótalmargt - en veit að ég mun aðeins gera sumt. Svo er bara spurningin hvað það verður. En alla vega... óskalisti dagsins hljóðar svona:
- Laga til í eldhúsinu og finna nýjan stað fyrir ýmsa hluti sem áttu áður heimili í skápnum fyrir ofan ísskápinn. Sá skápur, ja og ísskápurinn reyndar líka, er farinn vegna þess að nýr og hærri ísskápur er kominn á heimilið.
- Taka bækurnar mínar úr bókahillu í vinnuherberginu hans Vals, en þar hafa þær verið síðan þetta var vinnuherbergið mitt/okkar fyrir mörgum árum síðan.
- Setja rennilás í peysuna... úbs! ekki búin að því ennþá.
- Setja gamlar kiljur sem mig langar ekki að eiga lengur í kassa. Síðan ætla ég að gefa þær í Hertex eða Fjölsmiðjuna.
- Fara í gegnum stóran kassa með ungbarnafötum, sortera og gefa megnið af þeim.
- Klára að prjóna gormatrefilinn með öllum sínum 1600 lykkjum í umferð, áður en ég verð brjáluð.
- Fá brilliant hugmyndir að jólagjöfum. Allar ábendingar eru vel þegnar!
- Byrja á einhverju nýju prjónaverkefni.
- Hringja í tengdaforeldrana og mömmu.

Þetta var sem sagt óskalistinn. Nú er það listinn yfir hluti sem þarf að gera, ekki allt í dag samt:
- Færa bókhald. Það styttist í virðisaukauppgjör þann 5. des. og ég er ekki byrjuð á bókhaldinu fyrir þessa tvo mánuði sem eru til uppgjörs.
- Kaupa gjöf handa litla krílinu þeirra Hrundar og Sævars sem fæddist á afmælisdaginn minn.
- Bera olíu á stofuborðin og skenkinn og leðuráburð á borðstofustólana.
- Þvo eldhúsinnréttinguna að utan.
- Þvo gluggana að innan, svo hægt sé að setja jólaljósahringina í þá og það sjáist í ljósin fyrir skít...
- Fara með kettina í sprautu.
- Gera við sundbolinn minn.
- Þvo gólfmottuna í búrinu.
- Laga betur til í geymslunni niðri og helst henda ennþá meira dóti.
- Vera duglegri að hitta vinkonur mínar.
- Bjóða fólki í mat.
- Byrja að baka fyrir jólin.

Svei mér þá, ég held bara að mér detti ekki fleira í hug í bili. Að minnsta kosti ekki tengt mér sjálfri og heimilinu. En þar sem jólaannríkið er byrjað í vinnunni er alveg ljóst að margt af þessu mun bíða þar til eftir jól...

Úff, púff og æ, æ...

Ég fór í ræktina í dag í 3ja skiptið. Sem ætti ekki að vera í frásögur færandi, nema hvað að ég er gjörsamlega að drepast í skrokknum. Samt var ég með tækin stillt á léttustu stillingu (flest hver a.m.k.). En N.B. þá fór ég og fékk æfingaáætlun fyrir byrjendur, sem ég fór eftir, en áður gerði ég bara þær æfingar sem ég kunni frá því áður. Og ef einhver skyldi halda að þetta væru "einfaldir" strengir, þá er það ekki rétt. Þetta lýsa sér eins og heiftarlegir vefjagigtarverkir, nánast í öllum skrokknum. Já, alls staðar nema í magavöðvunum, þar er ég nefnilega með góða gamaldags strengi frá því á fyrstu æfingunni, en þá ætlaði ég að sýna Vali að ég væri nú bara með nokkuð góða magavöðva þrátt fyrir að gera ekki neitt nema synda.
En hvað sem öllum þessum  verkjum líður (og já, þeir munu dofna með tímanum), þá er ég ánægð að vera byrjuð að æfa aftur eftir einhverra ára hlé. Mér finnst ég nefnilega svo dásamlega "normal" þegar ég er í æfingasalnum með öllu hinu "normal" fólkinu. Eini gallinn er sá að allt þetta normal fólk er svo ótrúlega alvarlegt á svipinn eitthvað þegar það er að æfa. Ég skil það ekki alveg. Er þetta svona leiðinlegt, eða bara svona háalvarlegt mál?
Svo ég tali nú um eitthvað annað, þá er jólaverslunin loksins komin af stað fyrir alvöru. Þannig að nú byrjar fjörið og stendur fram til 24. desember. Sem er gott, því það er gaman í vinnunni þegar það er mikið að gera. Maður á samskipti við marga og tíminn líður hratt. En það er líka erfitt því það fer mikill tími í að panta vörur og maður nær ekki alltaf að taka þær upp eins hratt og maður hefði viljað, því það þarf jú að afgreiða viðskiptavinina líka ;) Já og það er líka erfitt því okkur vantar fleira afgreiðslufólk fyrir jólin þar sem hann Andri tók upp á því að ætla til Flórída um jólin með kærustunni og hennar fjölskyldu. Og það er alltaf pínu mál að þjálfa nýtt fólk og það tekur tíma fyrir nýja starfsmenn að komast inn í þetta allt. Sveinn sem vann hjá okkur er farinn til Ástralíu og Nanna er flutt til Danmerkur. Hehe, þetta hljómar aldeilis vel, eða hitt þá heldur. Fyrrverandi starfsfólk Potta og prika flýr land... Gæti verið fyrirsögn í slúðurblaði...
Æ, jæja, þetta mun allt reddast, og kosturinn við að hafa færra starfsfólk er jú að þá fær maður sjálfur að vera meira á staðnum og skemmta sér í jólaösinni ;) Nú þarf bara að drífa sig í jólagjafainnkaup og svoleiðis. Það er alltaf meiningin að vera snemma í því - en gengur aldrei. Nema árið í ár verði undantekningin frá reglunni.

Vá, hvað ég er löt að blogga þessa dagana

Hef einhvern veginn alveg nóg með að koma mér í og úr vinnu... Geri a.m.k. ekki mikið meira en það. Fór samt í ræktina í dag í annað skipti síðan ég keypti mér kort þar síðasta laugardag.

Svo er ég líka að prjóna einhvern trefil sem kallast gormatrefill. Maður byrjar með 200 lykkjur og prjónar garðaprjón í 4 umferðir, eykur þá út í hverri lykkju og prjónar aðrar 4 og eykur svo aftur út í hverri lykkju og endar sem sagt í 1600 lykkjum. Það er varla pláss fyrir allar þessar lykkjur á hringprjóninum og pínu leiðinlegt að þurfa að prjóna svona voðalega margar lykkjur til að klára eina umferð. Svo er garnið mjög fíngert og átti að prjóna á prjóna nr. 2,5 en ég nennti því nú engan veginn og er með prjóna nr. 3,5. O jæja, þetta klárast einhvern tímann.

Hið sama vona ég að gerist með lopapeysuna sem er reyndar fullprjónuð en á eftir að setja í rennilás. Þannig hefur ástandið verið í a.m.k. 2-3 vikur núna (vonandi ekki 3-4...). Svo er auðvitað önnur hver kona í bænum komin í svona peysu enda var hún í prjónablaði Ístex og því mjög aðgengileg uppskrift. En það er hollt og gott að hafa smá handavinnu í gangi, manni líður vel af því.

Svo tek ég nú auðvitað alltaf myndir og hef gaman af því líka. Þannig að eitthvað geri ég nú. Og nú tek ég eftir því að ég er að ofnota orðið "nú" eins og mér sé borgað fyrir það! En ég held að ég hafi svo sem ekkert fleira í fréttum, ef fréttir skyldi kalla. See you later alligator!

Sunnudagsleti

Old house and an old tree, originally uploaded by Guðný Pálína.

Enda varla annað hægt í þessu leiðindaveðri sem er úti núna. Slydda og slabb með rigningu í bland. Annars held ég reyndar að hann hangi þurr akkúrat þessa stundina.
Að öðru leyti er fátt í fréttum. Ég átti jú reyndar afmæli í vikunni eins og flestir ef ekki allir lesendur þessarar síðu vita. Nennti samt ekki að baka eða bjóða uppá veitingar í tilefni dagsins en við fórum út að borða á Greifann um kvöldið. Þar prófaði ég saltfiskpítsu sem bragðaðist vonum framar. Það var nú svolítið gaman að því að Hrund bróðurdóttir Vals eignaðist son á afmælisdaginn minn. Bróðir Hrundar, hann Óli Valur, er fæddur 2. ágúst eins og Valur, svo þetta er aldeilis afmælisdagasamkrull.
Svo átti Hrefna auðvitað afmæli daginn á eftir mér, en sökum fjarlægðar var víst ekkert afmæliskaffi hjá henni þetta árið... Hún eyddi nú reyndar afmælisdeginum í að bíða eftir að fara í skurðaðgerð á litla putta en þar sem sú aðgerð er ekki mjög brýn miðað við margar aðrar þá hefur henni verið frestað aftur og aftur.
Ég hef verið í fríi þessa helgina og hafði ætlað að gera margt og mikið - en hef ekki gert neitt nema hvíla mig. Í dag ætlaði ég að fara í gegnum gömul ungbarnaföt og gefa í Rauða krossinn, en ég get nú ekki séð að ég muni framkvæma það. Ekki í dag a.m.k. Skil samt ekki alveg hvað ég hef verið að geyma mikið af þessu dóti. Það eru bráðum 15 ár síðan Ísak fæddist og ungbarnatískan breytist ört eins og önnur tíska, þannig að fyrir utan fáein plögg sem hafa extra mikið tilfinningalegt gildi, þá er engin ástæða til að vera að halda uppá þetta.
Og nú þegar ég er pakksödd eftir vöfflur sem Valur bakaði áðan, langar mig mest að halla mér aðeins ;)

Fallegur dagur

Fallegur dagur - A beautiful day, originally uploaded by Guðný Pálína.

Já, svona var fallegt um að litast á Gáseyri á sunnudaginn var. Við Valur fórum út að taka myndir því ég var gjörsamlega að andast úr andleysi og þurfti nauðsynlega að fá mér súrefni. Hann hafði reyndar farið fyrr um morguninn út, meðan ég svaf enn þyrnirósarsvefni - en sem sagt fór með mig aftur seinna um daginn til að viðra mig. Það var reyndar fullt af fólki þarna á þessum tíma. Kafarar, kajak-ræðarar, hundaeigendur og hundar (sem reyndar teljast ekki til fólks strangt til tekið). Hundarnir voru alveg rosalega æstir og hlupu á ógnarhraða fram og aftur í eltingaleik. Sem betur fer er hvorugt okkar Vals með hundafóbíu en okkur varð hugsað til manneskju sem við þekkjum sem þjáist af þeim sjúkdómi á alvarlegu stigi. Henni hefði ekki verið vært þarna þennan dag.
Annars er lítið í fréttum. Ég er upp og niður og aðallega niður af gigtinni. Aðrir eru nokkuð hressir. Kettirnir eru alla vega mjög hressir og ef eitthvað er, að verða enn hændari að mér en nokkru sinni fyrr. Máni eltir mig á röndum hvert sem ég fer og Birta mænir á mig eins og húsbóndahollur hundur.
Varðandi þessa mynd, þá var hún ennþá skýrari, en ég var að vinna hana eitthvað í tölvu og klúðraði því greinilega. Að minnsta kosti er hún ekki eins alveg eins og hún átti að vera.

Rólegheit á laugardegi

Ég er í fríi í dag og ætlaði mér nú svo sem ekki að gera margt. Hef nefnilega verið svo dugleg undanfarið að laga til, bæði hér heima og í vinnunni, að ég nenni engu núna. Hins vegar ætlaði ég nú eiginlega að setja rennilásinn í lopapeysuna mína um helgina en vil helst vera vel upplögð þegar ég geri það - og það hefur sem sagt ekki orðið enn...

Æ, ég hef eiginlega ekkert að segja núna, held að ég bloggi frekar bara seinna :-)

Tiltektaræðið hefur hlaupið með frúna í gönur

Eða það lítur að minnsta kosti út fyrir það. Í morgun átti Ísak að fara í leikfimi og spurði eftir græna bolnum sínum. Mamman varð hálf vandræðaleg og spurði hvort hann hefði ekki verið orðinn alltof lítill... Ekki vildi nú sonurinn alveg kannast við það - en græni bolurinn góði hvílir nú hjá Rauða krossinum. Ísak á alveg annan íþróttabol, bara svona ef þið skylduð halda að ég hafi ekki skilið neitt eftir í skápnum hans, en krakkar geta verið mjög fastheldnir á gamla hluti. Ég man nú eftir því með sjálfa mig. Átti klossa sem voru orðnir alltof litlir á mig en lét mömmu aldrei vita af því svo þeir myndu ekki hverfa. Var lon og don í klossunum og endaði með krumpaðar tær... Veit nú reyndar ekkert hvort það er klossunum að kenna en tærnar á mér eru hálf krumpaðar greyin :-)
Núna áðan komu svo tveir krakkar frá Fjölsmiðjunni og sóttu gamalt tölvuborð og fatahengi í forstofu. Fjölsmiðjan er með vinnusetur fyrir unga krakka sem ekki hafa fundið sig í skóla eða vinnu annars staðar (ef ég skil þetta rétt). Þar er líka nytjamarkaður og alveg frábært að geta gefið hluti sem annars taka bara pláss í geymslunni eða enda á haugunum. Svo bíður fullur svartur plastpoki af dóti sem ég ætla með í Hertex, þannig að ég er ekki alveg hætt ennþá. Já og svo fann ég brennisteinssýru (eða eitthvað álíka eitur) í geymslunni í kjallaranum og þarf að fara með það í Endurvinnsluna. Nú, svo mér leiðist örugglega ekki á næstunni þá þarf líka að fara með kettina í sprautu, fara með bílinn í þjónustuskoðun og flíspeysuna hans Andra í viðgerð. Sem sagt nóg að gera!

Dugnaðardagur í dag

Já, það kemur fyrir, ekki oft... En við Valur tókum góðan skurk í dag. Fyrst fór hann út að sópa laufin sem voru búin að safnast fyrir á bílaplaninu og stéttinni fyrir utan. Svo fór hann að setja inn sumarhúsgögnin og þá ákvað ég að taka þátt í fjörinu og fór með honum í útigeymsluna. Þar tíndum við til rusl og gamalt dót sem mátti henda og löguðum til. Það endaði með því að við fórum með fulla kerru á gámana, hvorki meira né minna, og nú er aðeins rúmbetra þarna inni. Svo bakaði Valur vöfflur og Andri og Sunneva komu í kaffi (já og Ísak var heima líka) og við hámuðum í okkur góðgætið. En ég var enn í tiltektarstuði. Fór næst í skápinn í forstofunni og tíndi til skó sem áttu ýmist að fara í geymslu eða út í bílskúr. Næst á dagskrá var geymslan undir stiganum og þar náði ég að fylla einn svartan stóran ruslapoka með dóti sem á að henda og annan poka með nýtilegu dóti sem fer í Rauða krossinn eða Hjálpræðisherinn. Þegar hér var komið sögu var ég nú orðin ansi lúin og búin að fara langt fram úr sjálfri mér - en enn í gírnum... svo ég lagaði aðeins til í hillunum í búrinu líka. Nú er ég hætt! Farin að prjóna og hvíla mig.

Ekki-þreytublogg :-)

Hehe, já bara svona til að klára nú daginn, þannig að engin mínúta sé undanskilin... þá tilkynnist hér með, að eftir að hafa skrifað svefnbloggið í dag, fór ég ekki aftur í rúmið heldur að þrífa inni í Ísaks herbergi. Það kom þannig til að ég dró frá glugganum þar inni og þar með skein sólin inn og lýsti upp allt rykið og skítinn, og það dugði til að vekja mig hressilega. Fyrst var það ryksugan og rykburstinn og svo var Ísak sóttur til að taka þátt í þessum gjörningi. Hann fékk líka að þurrka ryk og þrífa með blautum klút, áður en ég skúraði svo gólfið. Ég er ekki frá því að það sé annað loft þarna inni núna.

Þegar hér var komið sögu var kominn tími til að fara á foreldrafund í skólanum. Ég bauð mig nefnilega fram sem bekkjarfulltrúa í haust og við ákváðum að hóa foreldrunum saman til að ræða ýmis málefni tengd unglingunum okkar, s.s. útivistartíma, tölvutíma, hjálmanotkun ofl. Ég veit nú ekki alveg hve margir foreldrar mættu, kannski 25 fulltrúar þeirra 50 barna sem í árganginum eru, en ætli það megi ekki bara teljast nokkuð gott. Það nennir enginn að mæta á svona fundi, fólk mætir það ekki af því það búist við að verði svo gaman, heldur af skyldurækni. Stundum hef ég slaufað svona fundum af því ég hef hreinlega ekki nennt að mæta, en það er nú reyndar afar sjaldan.

Jamm og jæja, þegar við ætluðum heim aftur kom í ljós að ekki var hægt að skella skólanum í lás og við þurftum að ræsa út húsvörðinn til að læsa. Hann hló nú þegar hann sá mig þarna og var alveg viss um að þetta væri allt saman mér að kenna. Alltaf jafn stríðinn! Markús húsvörður, kallaður Krúsi hér á árum áður, var nefnilega sundlaugarvörður hérna í den þegar ég var að æfa sund, þannig að við höfum þekkst lengi.

Nú svo fór ég heim og fékk ljómandi góðan fisk að borða hjá eiginmanninum. Hið sama fékk Ísak, en Andri er að vinna hjá Gallup í kvöld og slapp við fiskinn (ekki hans uppáhaldsmatur). Að baki er svo frágangur í eldhúsinu og framundan er prjónaskapur :-)

Meiriháttar svefnsýki hrjáir frúna þessa dagana

Ég vaknaði svona líka þreytt í gærmorgun og var að vinna til ca. þrjú. Þá sótti ég Val í vinnuna og við fengum okkur kaffi en ekki svo löngu þar á eftir lagðist ég í sófann og var sofnuð innan tíðar. Eftir ca. klukkutíma á sófanum færði ég mig inn í rúm og ætlaði bara aðeins að hlýja mér - en steinsofnaði og svaf fram undir kvöldmat. Þá hélt ég að ég yrði nú kannski full orku um kvöldið og gæti farið að prjóna eða eitthvað, en ónei, glápti bara á imbann og var sofnuð um ellefuleytið.

Vaknaði í morgun rúmlega sjö eins og lög gera ráð fyrir og vakti Ísak um hálf átta. Var samt svo þreytt eitthvað og syfjuð að ég nennti ekki í sund - og lagði mig aftur þegar Ísak var farinn í skólann. Já og svaf til hálf tólf!! Geri aðrir betur. Nú er klukkan hálf þrjú og sól og blíða úti en ég er svooo þreytt eitthvað og langar mest uppí rúm. Þetta gengur náttúrulega ekki. Eftir tvo tíma er foreldrafundur í Lundarskóla og ég verð nú að minnsta kosti að reyna að halda mér vakandi þangað til...

P.S. Hrefna mín, ég biðst innilega afsökunar á þessu þreytubloggi ;-)

Prjónablogg

Já framhaldssagan með prjónuðu peysuna heldur áfram. Ég ákvað að halda áfram að prjóna, þrátt fyrir þessar 2 umferðir sem var ofaukið hjá mér. Og kláraði sem sagt peysuna, þ.e. prjónaða hlutann. Ég er ekki búin að lykkja saman undir höndum eða ganga frá henni að öðru leyti. Vandamálið er bara að mér finnst peysan ekki nógu falleg... Mér finnst það ekki koma nógu vel út að prjóna munstrið svona á röngunni - og hvíti liturinn ekki passa nógu vel við þennan grásvarta. Þrátt fyrir að hafa lengt ermarnar um 2 cm. umfram það sem uppskriftin sagði til um má peysan ekki ermastyttri vera, en það sleppur svo sem fyrir horn. Nú er sem sagt stóra spurningin, nenni ég að rekja upp allan munsturbekkinn og prjóna uppá nýtt í öðrum lit og með hefðbundnu sléttu prjóni???

Jæja þá er víst útséð með að Rósa komi á skátafund

Mystery island, originally uploaded by Guðný Pálína.

því ekkert flugveður hefur verið sökum veðurs og þó hún kæmist norður um miðjan dag þá tekur það því hreinlega ekki að koma fyrir svo stuttan tíma. Mér finnst mjög leiðinlegt að hún kemst ekki. En þar sem búið var að skipuleggja þetta allt saman þá mun víst áætlun okkar hinna standa. Ég var nú reyndar svo sniðug að stinga uppá að við tækjum kvöldið snemma og hittumst kl. 17.30 - en tók svo að mér að vinna í dag þar sem ein þurfti að fá frí. Það þýðir að ég verð að vinna til kl. 17... tja, nema Andri væri til í að koma síðasta hálftímann fyrir mig. Það var nú kona í sundinu að hrósa honum þvílíkt í gærmorgun. Sagði að hann væri svo einstaklega kurteis og almennilegur. Það er bara algjörlega dottið úr mér hvaða kona þetta var - en ég var samt hissa á að hún vissi að Andri væri sonur minn svo ekki þekki ég hana sérlega vel.

Ég hélt nú áfram að prjóna peysuna þrátt fyrir þessi mistök sem ég hafði gert en ánægjan er einhvern veginn ekki sú sama. Svo bætist við að munsturliturinn átti að vera fölgrár en hann var ekki til svo ég keypti bara hvítt - og nú er ég sem sagt farin að velta því fyrir mér hvort hún hefði kannski verið fallegri með gráa litnum... Já, það er ekki tekið út með sældinni að prjóna! Á það ekki annars að vera svo róandi?

Veðrið úti er ekki beint spennandi, rok og rigningarsuddi, grár himinn. Snjórinn er nánast farinn hér í bænum en ennþá allt grátt í hlíðinni fyrir neðan Fálkafell. Lengra upp sést ekki. Máni hefur ekki einu sinni gert tilraun til að fara út í dag og það segir nú ýmislegt.

Ísak svaf hjá vini sínum í nótt og Andri hjá vinkonu sinni, Valur er í vinnunni og við kettirnir ein hér heima í bili. Ætli Valur fari ekki bráðum að skila sér heim og þá fáum við okkur morgunkaffi saman og kíkjum í blöðin.

Myndin hér að ofan er tekin í sumar þegar við Valur og Ísak fórum með Önnu og Sigurði í smá ferðalag. Þetta er einhver eyja á Skjálfanda og eins og sést voru birtuskilyrðin mjög sérstök þetta kvöld.

Kapp er best með forsjá

Já það er nú það. Mér hljóp svo mikið kapp í kinn við að klára peysuna sem ég er að prjóna, að ég hef greinilega ekki skoðað uppskriftina nógu vel. Ég er sem sagt að prjóna stærð S, og núna þegar ég er að klára munstrið, sé ég að það átti að sleppa umferð á tveimur stöðum í þeirri stærð. Arg! Fyrst í umferð 28, svo í umferð 32. Nú er ég á umferð 46 og þá fyrst tók ég eftir þessu. En það skýrir að minnsta kosti ástæðuna fyrir því að mér fannst munstrið smá skrýtið á einum stað. Hinsvegar, ef ég væri að prjóna M eða L stærð þá hefði jú ekki átt að sleppa þessum umferðum og þá væri jú munstrið í þeim peysum eins og það er hjá mér núna (sem sagt skrýtið...). Æi, nú veit ég ekkert hvað ég á að gera. Ég hef nefnilega þurft að hafa svolítið fyrir því að prjóna þetta blessað munstur. Í fyrsta lagi vegna þess að ég er ekki í prjónaæfingu og í öðru lagi vegna þess að hvíti liturinn er alltaf prjónaður brugðinn og það er meira moj þegar er verið að skipta milli lita að geta ekki bara prjónað slétt. Þannig að - ég er engan veginn að nenna að rekja upp þessar 14 umferðir! Best að taka sér pásu frá prjónaskapnum í bili. Hún má bara ekki verða of löng, svo ég klári nú blessaða peysuna og hún endi ekki í körfunni með brúnu peysunni sem ég náði aldrei að klára. Ég hafði reyndar sett mér það markmið að vera búin með þessa peysu fyrir 24. okt. því þá fer starfsfólkið á Læknastofum Akureyrar í bústaðaferð í Mývatnssveit og þá ætlaði ég að skarta peysunni. Jæja, við sjáum hvað setur. En ef einhverjar reyndar prjónakonur lesa þetta blogg (s.s. Anna systir) mega þær gjarnan segja álit sitt...

Ég er að vinna seinnipart í dag og hef sem sagt setið með prjónana í morgun og hlustað á rás 1 í Ríkisútvarpinu. Greinilegt ellimerki:) En núna er ég bara orðin svo syfjuð en hef eiginlega ekki tíma til að leggja mig fyrir vinnu því ég á eftir að erindast aðeins fyrir vinnuna og svo borða og taka mig til.

Á morgun er ég líka að vinna en um kvöldið ætlum við að hittast gamlar skátasystur og rifja upp góðar minningar. Það er bara verst að ein okkar er að vinna og önnur er í Reykjavík og því miður lítur ekki út fyrir gott flugveður í kvöld.

Vetur konungur

My first snowpicture this winter, originally uploaded by Guðný Pálína.

Síðustu árin hef ég alltaf tekið mynd af fyrsta snjónum - og alltaf frá þessu sama sjónarhorni. Í þetta skiptið var ég reyndar stödd í Noregi þegar fyrsti snjórinn féll, svo að ég smellti bara af mynd í morgun í staðinn. Myndefnið er raunar aðeins breytt þetta árið því þessi kofi var reistur á lóð nágrannans í sumar. Það sést ekki á myndinni en veggirnir eru skreyttir með hlöðnu torfi og einnig er torf á þakinu.

Þá erum við Ísak komin heim í snjóinn,

heilu og höldnu eftir 13 tíma rútu-, flug-, og bílferð. Allt gekk eins og í sögu og aksturinn norður gekk eiginlega ótrúlega vel. Það var nánast engin umferð svo hægt var að halda góðum meðalhraða og það var bara á Vatnsskarðinu og Öxnadalsheiði sem ég þurfti að hægja á mér vegna hálku. Það reyndar snjóaði líka á kafla á Öxnadalsheiðinni en ekki það mikið að skyggnið yrði leiðinlegt.

Ég var að maula eitthvað óhollt meira og minna alla leiðina til að halda mér betur vakandi og hafði líka keypt mér orkudrykk (sem ég geri annars aldrei) til að hafa til öryggis ef mér fyndist ég vera að verða skuggalega syfjuð og þreytt. Það var nú í og með vegna þess að ég hef verið að fara frekar snemma að sofa á norskum tíma og hélt að það myndi kannski segja til sín. Það stemmdi nú reyndar, þegar ég var að fara að leggja í Vatnsskarðið var klukkan um ellefu að norskum tíma og þá fór ég að verða pínu syfjuð. Svo ég skellti orkudrykknum í mig og hristi af mér syfjuna í einum grænum.

Annars höfðum við Ísak það ósköp gott hjá Önnu og Kjell-Einari. Ég hafði keypt mér garn í peysu áður en við fórum út og hefði sjálfsagt náð að klára peysuna ef ekki hefði mig vantað einn lit sem ekki var til þegar ég keypti garnið. En ég er a.m.k. búin með bol og ermar, þannig að ég ætti nú að geta klárað restina á tiltölulega skömmum tíma - ef ég gef mér tíma til þess.

Blogg frá Noregi

Já, tölvan er víst með í för og þrátt fyrir fögur fyrirheit um tölvufrí í fríinu þá er ég víst í tölvunni núna... En tölvan var sem sagt tekin með fyrir Ísak, svo hann gæti horft á bíómyndir á leiðinni í bílnum og fluginu. Það kom hins vegar í ljós að hann gat ekki horft á það sem hann var búinn að hlaða inn í tölvuna, kannski vegna þess að þetta er Apple tölva (annars hef ég ekki hugmynd um ástæðuna).
Við ókum sem sagt suður og sem betur fer var ekki farið að snjóa þá því mér fannst nú alveg nógu erfitt að keyra í þessu brjálaða slagviðri sem var. Alveg hreint úrhellisrigning á köflum og hávaðarok. Vona að það verði gott veður á laugardaginn þegar við komum heim!
Síðan,eftir að hafa gætt okkur á kakói og rjómatertu, gistum við hjá mömmu og Ásgrími í Innri-Njarðvík en daginn eftir flugum við til Noregs. Anna og Sigurður sóttu okkur á flugvöllinn og það var bara rjómablíða í Osló.
Seinna um daginn fórum við Anna í göngutúr út í skóg og umhverfis vatn. Þetta var bara nokkuð langur göngutúr á minn mælikvarða, eða um klukkutími, og mjög hressandi. Svo eldaði Anna þessa dýrindis fiskisúpu um kvöldið.
Við Ísak erum ennþá föst í íslenska tímanum og í gærmorgun fór ég á fætur kl. 10 að norskum tíma og fannst ég nú bara nokkuð dugleg, hehe. Um hádegisbilið fór Kjell-Einar í langan hjólatúr en við Anna og strákarnir ókum til Askim. Þar er stór (ísköld!) sundlaug með tveimur rennibrautum og einni öldulaug. Svo er ein upphituð smábarna/þjálfunarlaug og tveir litlir heitir pottar. Við Anna komum okkur vel fyrir í öðrum heita pottinum en fannst við nú ekki hafa setið þar neitt rosalega lengi þegar strákarnir komu og vildu fara uppúr. Já, það er greinilegt að sumir eru að stækka!
Þegar við vorum komin heim aftur byrjaði ég að prjóna peysu en svo tókst mér nú að steinsofna sitjandi í sófanum, hehe.
Í dag eru Anna og Kjell-Einar í vinnunni og ég er bara búin að taka því mjög rólega. Morgunmatur, sturta, prjónaskapur og tölva hafa verið á dagskrá það sem af er. Núna er ég að reyna að fá strákana til að rölta með mér í búðina en það er ekki að hljóta mikinn hljómgrunn. Þeir eru samt búnir að fá leið á að vera í tölvu í bili og ráfa eirðarlausir um húsið og vita ekki hvað þeir eiga að taka sér fyrir hendur.
Ætli ég reyni ekki að koma mér út í smá göngutúr til að liðka mig :-)

Sauðfé í sólinni

Suðfé í sólinni - Sheep in the sun, originally uploaded by Guðný Pálína.

Hér kemur mynd úr ferðinni okkar á Melrakkasléttu. Ég reyndi að spjalla aðeins við kindurnar til að fá þær til að sitja fyrir á mynd, en það gekk ekki sérlega vel. Þær voru nú samt pínu forvitnar, en ekki nægilega.

Nú nokkrum dögum fyrir Noregsferð er Ísak búinn að vera veikur í þrjá daga. Mjög skemmtilegt eða þannig, því þá verða þetta nærri tvær vikur sem hann missir úr skóla en ekki bara ein. En við því er víst ekkert að gera. Hann er það sterkur námsmaður að honum ætti ekki að verða skotaskuld úr því að vinna þetta upp.

Það er frekar rólegt í vinnunni þessa dagana eins og hefðbundið er í septembermánuði. Samt er ég hálf lúin eftir vinnuna í dag en það helgast nú af því að ég datt í eitthvað tiltektaræði þegar ég var að leita að ákveðnum hlut. Fann reyndar hlutinn fyrir rest svo það var nú aldeilis ánægjulegt.

Ætli sé ekki best að setja í eins og eina þvottavél núna, þarf að hafa þessar fáu spjarir sem Ísak á hreinar fyrir ferðina.

Við Valur gerðum góða ferð á Melrakkasléttu í gær

Eftir svolítið japl jaml og fuður í gærmorgun ákváðum við að láta ekki fjarlægðina og þar með aksturslengdina trufla okkur og ókum af stað austur á Melrakkasléttu. Þangað fórum við síðast saman í lok ágúst 2005 þannig að segja má að tími hafi verið kominn á aðra ferð.

Veðrið hér á Akureyri var afskaplega fallegt þegar við lögðum af stað um ellefuleytið, blankalogn og sólin hafði nýlega brotist fram úr skýjahulunni sem hafði skyggt á hana fyrr um morguninn. Þegar austar dró versnaði hins vegar veðrið, þ.e.a.s. engin var sólin og það var mikill grámi yfir öllu og rigndi á stöku stað. En áfram héldum við, vongóð um að veðrið myndi batna er liði á daginn, eins og það átti að gera skv. veðurspá. Á Húsavík keypti ég heitt kakó og við stoppuðum á útsýnisstað utan við bæinn og fengum okkur kakó og brauð. Og áfram var ekið austur á bóginn. Ég hafði á orði að ólíkt fallegra hefði nú verið að keyra um þessar sömu slóðir fyrr í sumar þegar við fórum í Öxarfjörðinn ásamt Önnu, Sigurði og Ísaki, því veðrið hefur svo mikil áhrif á það hvernig maður uppplifir staði.

Smám saman fór þó aðeins að létta til og þegar við vorum komin á Kópasker var ögn bjartara en þó ekki sól. Við tókum einn rúnt í plássinu en þar var nánast enginn á ferli. Það breyttist reyndar þegar komið var norðar á sléttuna því í nágrenni við Sigurðarstaði var verið að smala kindum og fylltu þær veginn á smá kafla. Ekki var þó margt fólk sem sá um smölunina, það verður að segjast eins og er. Við stoppuðum aðeins og smelltum af nokkrum myndum niðri við sjóinn en héldum svo áfram í gegnum kindahrúguna og ókum sem leið lá niður að eyðibýlinu Skinnalóni.

Viti menn, þá kom loks sólin sem við höfðum beðið eftir, og gerði ljósmyndatökuna enn skemmtilegri. Við stoppuðum lengi við Skinnalón og tókum bæði helling af myndum og skoðuðum eyðibýlin tvö, þó ekki færum við inn í þau. Svo borðuðum við nesti í skjóli við stóran rekaviðarstafla því það var nú ansi kalt. Sólin kom og fór og það var mun hlýrra þegar hún skein, en það var líka vindur og hann kældi mann vel niður. Eftir aðeins meiri myndatökur fórum við aftur í bílinn og ókum aðeins lengra, að afleggjara út að Hraunhafnartangavita.

Ekki var bílfært lengra svo við gengum út að vitanum, mest á afar grýttum "vegi" en þó var sums staðar hægt að ganga á grasi við hliðina. Valur fór upp að haugi þar sem einhver maður (nafnið á honum er dottið úr mér í augnablikinu, spyr Val á eftir) var veginn fyrr á öldum eftir að hafa sjálfur áður vegið þar 14 menn. Ég var þreytt og nennti ekki að ganga meira í bili enda fórum við bæði að haugnum síðast þegar við vorum þarna. Það var samt afskaplega hressandi að ganga þarna við sjóinn. Þarna var enginn nema fuglinn fljúgandi (aðallega skarfar), nokkrar rollur og við. Vitinn og umhverfið var myndað í bak og fyrir og við klifruðum yfir stórgrýtisgarð til að sjá út á sjóinn á næstum því nyrsta tanga landsins. Rifstangi stendur víst örlítið norðar.

Þegar hér var komið sögu var klukkan farin að halla í sex, sólin farin að lækka verulega á lofti, ég var orðin ansi lúin og við bæði að verða nokkuð svöng. Við hröðuðum okkur því aftur í bílinn og lögðum af stað heim á leið. Ekki var mikið stoppað á leiðinni, nema hvað við ákváðum að fá okkur að borða á Húsavík, sem við og gerðum. Fórum á veitingahúsið Sölku þar sem við keyptum okkur steinbít sem bragðaðist mjög vel. Heim vorum við komin um hálf tíu leytið eftir velheppnaða ferð. Lýkur hér með þessari ferðasögu sem einhverra hluta vegna rataði á bloggið mitt :)

Leifar af sumri

Hippie summer colours, originally uploaded by Guðný Pálína.

Já það er ennþá sumar hér í höfuðstað Norðurlands. Að minnsta kosti ef farið er í Lystigarðinn - já og eins ef litið er á hitamælinn í dag.

Blogg fyrir mig :-)

Ég er örugglega tíu kílóum léttari í dag en í gær... Ekki í bókstaflegri merkingu þó - en í dag var ég að skila af mér bókhaldi Potta og prika til endurskoðanda, eftir að hafa farið í gegnum allt heila klabbið og leiðrétt villur og svoleiðis. Þetta er nokkuð sem ég hef haft hangandi yfir höfðinu á mér frá því í vor - en hef ekki komið mér að verki. Málið er að þetta er töluverð vinna sem einungis er hægt að framkvæma þegar búðin er lokuð. Við erum nefnilega með sölu- og bókhaldskerfið í kerfisleigu og ég kemst ekki í bókhaldið hér heima nema þegar lokað er í Pottum og prikum. Og það er bara á kvöldin (þegar ég er drulluþreytt), já og fyrir hádegi á sunnudögum... En það er með þetta eins og margt annað, tilhugsunin um verkið er mun skelfilegri en framkvæmdin sjálf og eins og allir vita "hálfnað er verk þá hafið er". En alla vega - ég er búin að skila þessu og er mjög glöð með það.

Það styttist í ferð okkar Ísaks til Noregs. Við ætlum að skella okkur í heimsókn til Önnu og co. og það sem meira er, Hrefna ætlar að koma frá Köben og hitta okkur. Ég á reyndar eftir að græja flugið til Reykjavíkur og tilbaka og þarf að drífa í því sem allra fyrst.

Annað fréttnæmt er það að Andri lagaði til í herberginu sínu í gær, að eigin frumkvæði, og gladdi það okkur gömlu hjónin afskaplega mikið. Svo er skólinn að byrja hjá honum og hann fór með fullan kassa af bókum á skiptibókamarkaðinn. Verst að það er svo mikið af bókum í umferð að þau ná ekki öll að losna við gamlar bækur á þennan hátt. En sniðugt er það samt.

Og nú er ég hætt þessu masi.

Blogg fyrir mömmu :)

Já mamma hringdi til að athuga hvort væri ekki allt í lagi hjá mér þar sem ég hef ekki bloggað svo lengi. Ég er bara löt að blogga - og löt að skrifa "status" á facebook. Já, bara löt yfirhöfuð! Svo er ég farin að sofa svo mikið að það er ekki tími fyrir neitt annað... Nei, það er nú reyndar ekki alveg rétt. En ég sef samt mikið. Ætli ég sé ekki bara að rétta mig af eftir sumarið því þá var ég svo oft andvaka og átti erfitt með svefn.
Að öðru leyti gengur lífið bara sinn vanagang. Það varð tómt í kotinu þegar Hrefna var farin aftur til Köben og Andri var farinn í útskriftarferðina til Kanarí, en nú kemur hann heim í kvöld þannig að þá lifnar aðeins yfir húsinu aftur. Hann var nú smá klaufi og gleymdi að bera á sig sóláburð fyrsta daginn og brann á öxlunum, því miður. Vonandi er hann búinn að jafna sig. Svo styttist sjálfsagt í að skólinn byrji hjá honum og er það þá síðasta árið hans í Menntaskóla. Það sem tíminn flýgur áfram. Kannski eins gott að maður fari að gera eitthvað meira við tímann sinn úr því hann líður svona hratt... Verst bara hvað gigtin setur alltaf mikið strik í reikninginn hjá mér. Það er að segja, ég hef svo lítið úthald til að gera hluti því ég er alltaf svo þreytt og illa fyrir kölluð. En þannig er það bara.
Við Valur skruppum í smá ljósmyndaferð í gær. Hann fór reyndar líka á laugardaginn (einn) í Flateyjardal og tók svaka skemmtilegar myndir þar en þá var ég að vinna. Í gær fórum við í Bárðardal og vorum að taka myndir af Skjálfandafljóti. Það er viss áskorun að taka myndir sem sýna vatn á hreyfingu, þannig að vel sé, og mér gengur það ekki of vel. En þá er bara málið að æfa sig!
Á föstudaginn verður fyrsti klúbbur vetrarins og er víst röðin komin að mér að halda klúbb. Þá byrjar líka fjörið að finna veitingar handa skvísunum. Í síðustu tvö skipti hef ég verið svo leiðinleg að vera eingöngu með eitthvað hollustufæði en ætli ég hafi ekki einhverja óhollustu með í þetta skiptið.
Og nú held ég að ég segi þetta bara gott í bili :)

Meira blogg um ekki neitt

Hvíld er góð, originally uploaded by Guðný Pálína.

Ég hangi fyrir framan tölvuna á meðan Valur hleypur út og inn. Hann var að grilla hamborgara handa Hrefnu og vinkonum hennar sem hún var að bjóða heim. Úr stofunni berast hlátrasköll og skvaldur og greinilegt að engum leiðist þar. Ísak lætur fara lítið fyrir sér í næsta herbergi og Andri lætur fara enn minna fyrir sér niðri í sjónvarpsherbergi. Til þess að bæta smá spennu í þessa frásögn ber þess helst að geta að vaskurinn í eldhúsinu er stíflaður eina ferðina enn, þannig að ekki er hægt að vaska upp, hvorki í uppþvottavélinni né uppá gamla mátann.
Við Valur fórum með Ísak í foreldraviðtal í skólanum í morgun og svo byrjar skólinn af fullum krafti í fyrramálið. Sem þýðir að frúin þarf að vakna klukkan sjö (hm eða hálf átta) í fyrsta skipti í marga daga. Úff, púff.

Það er líklega ekki mjög gáfulegt

að blogga þegar maður er að drepast úr andleysi. En ég virðist hafa sérstaka tilhneigingu þessa dagana til að gera hluti sem ég veit að eru ekki gáfulegir - svo ég blogga hér með. Og ég blogga af því mér leiðist. Ég hef nefnilega haldið kyrru fyrir í allan dag af því ég hélt að ég væri að verða veik og ákvað að hvíla mig bara vel og rækilega. Þannig að á meðan Valur fór í Mývatnssveit og aðrir fjölskyldumeðlimir dreifðust um bæinn lá ég á sófanum og ýmist var í tölvunni eða las bók. Mér fannst nú bókin, Sjöundi sonurinn eftir Árna Þórarinsson, ekkert sérstök. Hef lesið fyrri bækur hans og fundist þær skárri. En kannski var ég bara ekki í rétta stuðinu.
Í gær var ég hálf slöpp og drusluleg eitthvað og hélt að ég væri komin með svona heiftarlegt vefjagigtarkast. Í nótt vaknaði ég með þvílíku beinverkina og höfuðverkinn að ég hélt að ég væri komin með flensu. Í dag hef ég bara verið slöpp. Undarlegt fyrirbæri svo ekki sé meira sagt. En fegin er ég ef þetta er hvorki gigtin né flensan! Verð vonandi orðin sprækari á morgun.
Í vikunni byrjar Ísak aftur í skólanum og á föstudaginn fer Andri í útskriftarferð með MA. Þann 31. flýgur svo Hrefna aftur til Köben. Það er hætt við því að það verði heldur tómlegt í kofanum þegar það verður. Það hefur verið svo mikið fjör hjá okkur í sumar með gesti og ekkert nema gott um það að segja.

Skýjum ofar

Skýjum ofar, originally uploaded by Guðný Pálína.

Ég tók þessa mynd þegar við Valur vorum stödd á Þingeyri fyrr í sumar. Þokan læddist inn Dýrafjörðinn en við ókum uppá Sandafell (ca 370 mtr) þar sem við vorum nógu hátt uppi til að horfa ofan á þokuna.

Aftur komin í frí - bara lúxus :)

Já Sunna mætti aftur í vinnu í morgun eftir 4ra vikna sumarfrí og ég ákvað að taka mér vikufrí í viðbót. Andri getur hvort sem er unnið aðeins lengur og um að gera að nýta krafta hans. Hann er ungur og hraustur, eitthvað annað en gamla þreytta mamma hans...

Valur er líka kominn aftur í frí og er sprækur sem lækur :) Í gær gekk hann á Herðubreið án þess að blása úr nös, og spurning hvað hann gerir næst. Reyndar gæti verið að við myndum skreppa suður í einn eða tvo daga en það er allt óákveðið ennþá.

Hrefna er ennþá hér heima og verður fram til loka ágúst. Skólinn hjá henni byrjar í september og þá fer hún í einhverja daga en svo er frí fram í seinni partinn í október. Undarlegt fyrirkomulag svo ekki sé meira sagt. Jólafríið er hins vegar mjög stutt að þessu sinni.

Ísak tók það upp hjá sjálfum sér að fara að synda nánast daglega og fer bara einn og syndir. Lengst hefur hann synt 50 ferðir í einu og það finnst mér nú mjög gott hjá honum. Fótboltaáhuginn er hins vegar verulega á niðurleið og náði lágmarki eftir 5-2 tap gegn Dalvíkingum á laugardaginn var.

Mamma og Ásgrímur eru farin aftur heim til sín, fóru á laugardaginn og óku yfir Kjöl. Það var gaman að fá þau þó þau stoppuðu ekki lengi.

Ég sjálf er eitthvað andlaus þessa dagana. Var orðin yfir mig þreytt eitthvað og það er nú einu sinni þannig með mig að ef það er eitthvað að mér líkamlega þá er það ansi fljótt að smita yfir á andlegu hliðina (smá hönnunargalli...). En eins og ég hef áður sagt, þegar botninum er náð liggur leiðin bara uppá við :)

Lata Guðný

Hjalteyri revisited, originally uploaded by Guðný Pálína.

Titillinn vísar sem sagt til bloggleti minnar, ég get ekki sagt að ég sé mjög löt að öðru leyti þessa dagana. Ég er t.d. að vinna frekar mikið þar sem Sunna er í sumarfríi og Andri í prófalestri - en það fer nú að taka enda sem betur fer - þ.e. Andri fer í próf á morgun og Sunna kemur aftur í vinnu í næstu viku. Valur á eftir tvær vikur í sínu sumarfríi og ég hugsa bara að ég verði í fríi með honum part af tímanum. Um að gera að nýta sem mest starfskrafta Andra áður en hann stingur af til útlanda í útskriftarferð með bekknum sínum.
Áðan var ég að koma úr 100 ára afmæli, hvorki meira né minna. Og það sem meira er, afmælisbarnið er svo ern og hress að það er með ólíkindum. Til dæmis ók hún bíl þar til hún var 96 ára. Þetta var heljarinnar veisla og voru mörg börn, barnabörn og barnabarnabörn, auk annarra gesta. Mamma og Ásgrímur komu norður til að samfagna afmælisbarninu á þessum tímamótum og stoppa væntanlega í einhverja daga. Mér finnst þau vera mjög dugleg að keyra norður, komin á þennan aldur.
Aaaa, geisp, ég vaknaði klukkan fimm í morgun og gat ekki sofnað aftur. Sjálfsagt einhver streita í gangi. Þannig að núna er ég alveg að drepast úr þreytu en ætla alls ekki að leggja mig svona seint því þá sofna ég ekki á réttum tíma í kvöld.
Annars bara gengur lífið sinn vanagang. Það styttist í að skólarnir byrji aftur og manni finnst óttalega lítið eftir af sumrinu þó enn sé þetta fína fína veður úti. Hefur sennilega eitthvað að gera með að daginn er farið að stytta.
Og nú held ég að ég láti þessu bragðdaufa bloggi lokið í bili. Myndin sem fylgir er tekin á Hjalteyri þegar við Anna, Ísak og Sigurður fórum til Dalvíkur og tókum smá krók á heimleiðinni og fórum til Hjalteyrar.

Blogg-uppfærsla

Hér kemur smá punktablogg:
- Anna systir og Sigurður systursonur eru búin að vera hjá okkur í ca. 2 vikur núna. Það er búið að vera virkilega notalegt að hafa þau í heimsókn en því miður fara þau á morgun.
- Ég hef verið að vinna megnið af tímanum sem þau hafa verið hér en átti samt frí um síðustu helgi og tók svo auka frídag í vikunni sem leið.
- Um síðustu helgi fórum við (ég, Valur, Anna, Sigurður og Ísak) austur í Öxarfjörð á föstudagseftirmiðdegi. Þar borðuðum við í Lundi og fórum svo í sund á sama stað og svo í smá bíltúr. Sváfum líka í Lundi um nóttina. Á laugardeginum fórum við á okkar fjallabíl að Hafragilsfossi + Dettifossi + Möðrudal þar sem við borðuðum nesti + að Öskju og Víti + í Herðubreiðarlindir þar sem við hituðum hakk og spaghetti á prímus og borðuðum + í jarðböðin og svo heim.
- Á miðvikudaginn fórum við Anna og strákarnir til Dalvíkur. Þar skoðuðum við Byggðasafnið og vakti þáttur Jóhanns risa sérstaka athygli strákanna. Á eftir fórum við í sund þar sem við Anna suðum okkur niður í heita potti laugarinnar en strákarnir ærsluðust eins og þeirra er von og vísa. Svo var það Kaffi Veró með nýbökuðum vöfflum og volgu kaffilatté. Farin lengri leiðin heim, með viðkomu á Hjalteyri og ekin bæði Kræklingahlíðin og Lögmannshlíðin.
- Svo hefur sundlaugin verið óspart notuð þennan tíma en þar kemst ég ekki með tærnar þar sem Anna hefur hælana, því hún hefur synt bæði 80 ferðir (4 kílómetra) og 100 ferðir (? marga kílómetra...) á meðan ég druslast mínar hefðbundnu 30 (eða jafnvel ekki nema 20 einstaka sinnum).
- Vinnan hefur verið skemmtileg eftir sumarfrí, nóg að gera og nóg af viðskiptavinum. Ferðafólkið lætur sjá sig, bæði innlent og erlent og það væri óskandi að þetta væri svona fjörugt árið um kring :-)
- Andri er að vinna í Pottum og prikum í sumar og stendur sig bara vel strákurinn. Hann er svo að fara í útskriftarferð með MA núna í haust.
- Hrefna og Erlingur komu frá Köben en við sáum frekar lítið af þeim framan af þar sem þau gistu heima hjá foreldrum hans. Nú er hann reyndar farinn út aftur en dóttirin komin heim í gestaherbergið í kjallaranum svo við sjáum meira af henni. Hún byrjar ekki nærri strax í skólanum en hann þurfti hins vegar að mæta í vinnu.
- Valur er líka byrjaður að vinna aftur eftir sumarfrí en svo á hann tvær vikur eftir. Spurning í hvað þær verða notaðar. Það stóð nú alltaf til að mála húsið í sumar en ekki er enn fundinn litur svo það veit enginn hvernig það fer. Ætli það endi ekki bara með því að það verður málað aftur í sama lit - eða ekki málað yfir höfuð.
- Ísak er búinn í vinnuskólanum í sumar. Þetta var nú ekki sérlega mikil vinna en þó betra en ekki neitt. Svo hefur hann verið að æfa fótbolta en tognaði á kálfa og gat ekki verið með ansi lengi vegna þess. Og þegar hann er loks búinn að jafna sig þá er fótboltinn í smá fríi - týpískt!
- Máni og Birta hafa bara verið nokkuð ánægð með sumarið. Sérstaklega sólskins-kaflann mikla. En Máni lenti í slagsmálum og fékk þvílíka sýkingu í höfuðið og þurfti að fara í aðgerð til að hreinsa sárið. Svo tók við sýklalyfjagjöf í 10 daga hér heima en hann hefur jafnað sig vel eftir þetta. Meira segja byrjaður að vaxa smá hárdúnn á skallablettinn aftur.
- Valur á afmæli á morgun, meira hvað tíminn líður alltaf hratt. Mér finnst svo stutt síðan ég var að kaupa fimmtugsafmælisgjöf handa honum. En það er víst komið ár síðan...
- Og nú fer ég að hætta þessu og brjóta saman þvott, hengja upp þvott, taka úr uppþvottavélinni, ryksuga og kannski, bara kannski, skúra gólfið. Ætli það verði nú samt ekki frekar gert í fyrramálið :-)

Þá eru tengdaforeldrarnir búin að vera hjá okkur um helgina

Það var mjög gaman að fá þau og vonandi verða engin stórtíðindi í framhaldinu eins og síðast. Þá voru þau hér seinnipartinn í mars 2008 og þann 9. apríl fékk ég brjósklos og sama dag datt Gunna og brotnaði illa. Hún hefur ekki náð sér að fullu aftur og notar göngugrind en tók hana ekki með hingað norður, svo hún gat sig voða lítið hreyft út úr húsi.

Við fórum samt og skoðuðum Smámunasafn Sverris Hermannssonar í Eyjafjarðarsveit og höfðum öll gaman af. Matti fann símanúmer pabba síns í símaskrá frá árinu 1945 og fannst það ekki leiðinlegt. Í sömu ferð komum við við í Holtsseli og fengum okkur ís "beint úr kúnni" eða svona næstum því. Þetta er virkilega góður ís og ágætt að geta sest þarna niður á fjósloftinu og borðað ís þegar tuttugu stiga hiti er úti.

Í fyrradag hvíldu þau sig að mestu en í gær fórum við svo á Iðnaðarsafnið. Þar var brattur stigi uppá efri hæð og ófært fyrir Gunnu að komast þar upp. Að vísu var hjólastólalyfta en hún var jú ekki í hjólastól og unglingarnir sem voru að vinna þarna kunnu hvorugt á lyftuna. Þau voru reyndar líka uppteknust við að vera á netinu og hlægja að einhverju á youtoobe - en það er nú önnur saga. Eftir safnferðina rúntuðum við aðeins um bæinn og enduðum svo á Glerártorgi, í Pottum og prikum, þar sem þau versluðu aðeins (alltaf að styrkja tengdadótturina).

Í dag fóru þau svo og eins og alltaf þegar góðir gestir fara aftur verður svolítið tómarúm í húsinu. En það styttist í næstu gesti því Anna systir og Sigurður koma til landsins á föstudaginn og líklega norður fljótlega eftir það.

Sumarfríið heldur áfram

og ég geri fátt annað en slappa af en er samt alltaf þreytt. Þetta er náttúrulega ekki í lagi! Ég reyndar hjólaði í sund í gærmorgun og synti heilar 44 ferðir, eða 1,1 kílómetra og var nú bara ansi roggin með mig. Kom svo heim, borðaði morgunmat og gerði fátt annað þann daginn. Lá úti í garði með norska sakamálasögu og bakaði mig í sólinni. Var komin með hálfgerðan sólsting þegar upp var staðið því ekki gat ég lagt bókina frá mér áður en hún var búin. Á meðan var Valur í hálfgerðri svaðilför. Hann ætlaði austur á Langanes að skoða Súluvarp sem þar er og lagði af stað um níuleytið um morguninn. Um tólfleytið hringdi hann með þær fréttir að það hefði sprungið á tveimur dekkjum og hann væri strandaglópur ca. 20 kílómetra frá Þórshöfn. Þá hafði hann ekið utan í einhverja steinnibbu sem hafði skorið í bæði dekkin bílstjóramegin. En hann var ótrúlega heppinn. Á meðan við vorum að tala saman sá hann tvo jeppa nálgast og þeir voru með dekkjaviðgerðargræjur með sér og gátu gert við annað dekkið til bráðabirgða og síðan var varadekkinu skellt undir hitt hjólið. Ekki þorði hannn þó að aka að fuglabjarginu á svona lélegum "skóm" og ekki fengust nein dekk á Þórshöfn, svo hann ók hægt og rólega heim aftur. Frekar leiðinlegt fyrir hann en ég verð að segja að hann tók þessu með ótrúlegu jafnaðargeði.

Ég skal mála allan heiminn...

... nei, kannski ekki alveg. En í dag erum við Valur búin að mála 1 stk. herbergi. Það er fyrrverandi herbergið hans Andra og tilvonandi svefnherbergið okkar. Liturinn er einhvern vegin grágrænn og ég er rosalega ánægð með hann. Það var Valur sem datt niður á þennan lit og ég þurfti bara að samþykkja :) Sem er ágætis tilbreyting frá því að liggja yfir litum og pæla og pæla áður en ákvörðun er tekin.

Svo á morgun þarf bara að flytja inn í nýja herbergið og setja upp gömlu gardínurnar því þær nýju koma ekki fyrr en eftir ca. 10 daga. Það vantar reyndar líka fataskáp... en það er nú vegna verkstols húsfreyjunnar. Ég skoðaði Ikea fataskápa í blaði og leist ágætlega á en varð aldrei úr verki að panta viðeigandi skáp. Líklega óx mér eitthvað í augum að setja saman heppilega útgáfu/samsetningu af hillum, skúffum og hengiplássi. Að minnsta kosti vantar skápinn því Andri var víst bara með kommóðu. Já og skrifborð - undir fötin sín... ;) Skilji það hver sem skilið getur.

Annars er ósköp ljúft að vera í sumarfríi. Mér brá svolítið mikið í gær þegar mér fannst allt í einu að ég þyrfti að byrja að vinna næsta föstudag. Sem betur fer ruglaðist ég um eina viku og fæ frí í heilar tvær vikur í viðbót :)

23ja stiga hiti í forsælu og 31 stig fyrir sunnan hús

Það mætti halda að maður byggi einhvers staðar annars staðar en á Íslandi! Enda flúðum við Valur inn eftir að hafa setið úti í hálftíma. Ég var nú reyndar hjá tannlækni áðan svo það hefur nú ekki verið eintóm sæla í dag. Og þar sem það þurfti að deyfa mig er kjálkinn og hægri partur munnsins ennþá dofinn og skrautlegur. Svo er bara spurningin í hvað maður á að eyða tímanum þegar veðrið er svona gott. Manni finnast eiginlega helgispjöll að vera inni og gera húsverk í þessum hita - en það liggur við að það sé of heitt til að vera úti. Svo þarf ég nú reyndar kannski aðeins að vinna í Pottum og prikum seinni partinn en það er nú bara ef það verður mikið að gera. Og ég hef nú takmarkaða trú á því að fólk sé mikið á ferðinni í verslunarmiðstöðum í þessu góða veðri.

Komin heim úr 5 daga ferð á Vestfirði

Já við Valur skelltum okkur tvö ein vestur á firði í síðustu viku. Andri og Ísak báðir að vinna en við bæði í fríi...

Við fórum af stað á miðvikudagsmorgni og ókum sem leið lá vestur í Stykkishólm. Þar fengum við okkur að borða og skoðuðum vatnasafnið en tókum svo ferjuna yfir til Flateyjar þar sem við gistum yfir nótt. Það var yndislegt að vera í Flatey og við sváfum í húsi niðri við sjó með fuglasöng í eyrunum alla nóttina.

Um hádegi næsta dag sigldum við svo með Baldri áfram að Brjánslæk og tók sú ferð ekki nema rúma klukkustund. Þar fengum við okkur að borða að Hótel Flókalundi en ókum svo á Rauðasand. Stoppuðum bílinn að Melanesi og gengum áleiðis að Sjöundaá en komumst víst ekki alla leið. Fórum bara niður í fjöru og nutum þess að vera þar við sjóinn í alveg frábæru veðri. Með í för var hundur af næsta bæ við Melanes og fylgdi hann okkur allan tímann. Það var ótrúlega gaman að fylgjast með honum leika sér í sandinum.

Næst lá leiðin að Látrabjargi þar sem við gengum uppá bjargið og fylgdumst með fuglunum í dágóða stund. Við skriðum á maganum fram á bjargbrúnina til að ná sem bestu sjónarhorni án þess að vera í hættu á að detta niður. Næst lá leiðin að Breiðuvík þar sem við borðuðum síðbúinn kvöldmat, kjöt í karrý, um hálfníu leytið um kvöldið.

Við athuguðum með gistingu að Hnjóti en þar var ekki hægt að fá morgunmat og þar sem við vorum ekki með neinn mat meðferðis (smá klaufaskapur í skipulagningunni...) ákváðum við að fara frekar á Patreksfjörð. Þar fengum við gistingu hjá gamalli konu sem var búin að reka gistiheimili í 30 ár, hvorki meira né minna. Hún sagði að fyrir 30 árum hefði þetta verið rosalega flott og vissulega hafði aðstaðan eitthvað látið á sjá en engu að síður var herbergið stórt og snyrtilegt og allt 100% hreint. Morgunmaturinn var líka afskaplega glæsilegur.

Þegar hér var komið sögu var mig farið að langa mikið í sund og úr varð að við fórum í sund á Tálknafirði. Þar er ágætasta útisundlaug og heitir pottar. Svo ókum við á Bíldudal en bærinn sá var fullur af fólki vegna þorpshátíðar sem bar nafnið Bíldudals grænar. Við ætluðum að kaupa okkur nesti til að taka með okkur í Selárdal en lentum í vondum málum því engin er kjörbúðin á staðnum. Það eina sem hægt var að kaupa voru smurðar samlokur úr hræðilega vondu fransbrauði - en betra en ekki neitt.

Leiðin út í Selárdal var afskaplega falleg og við nutum glampandi sólar og hita, eins og allan tímann í ferðinni. Stoppuðum oft og fórum út úr bílnum og tókum myndir. Það var svolítið skrítið að sjá listaverkin hans Samúels, hann hefur verið afar sérstakur svo ekki sé meira sagt, en gott að verið er að gera þau upp því þetta er merk heimild.

Nú var brunað aftur á Bíldudal þar sem við tókum bensín en þaðan lá leiðin alla leið á Þingeyri við Dýrafjörð þar sem Hjörtur bróðir Vals og Guðbjörg kona hans eru að gera upp gamalt hús. Við stoppuðum reyndar dágóða stund, fyrst á Dynjandisheiði og svo við fossinn Dynjanda, og tókum myndir og nutum góða veðursins.

Á Þingeyri dvöldum við svo í góðu yfirlæti frá föstudagskvöldi fram á sunnudagsmorgun. Skelltum okkur meðal annars á kaffihús, Simbahöllina, sem ung hjón voru að opna. Maðurinn er belgískur og konan er dönsk en þau keyptu gamalt hús fyrir nokkrum árum og hafa verið að gera það upp síðan með góðum árangri. Þetta er ungt og kraftmikið fólk og gaman að sjá hvað þau eru mikil lyftistöng fyrir plássið.

Í gærmorgun lögðum við svo af stað heim á leið eftir ljúfa dvöl hjá Hirti og Guðbjörgu. Ókum alla leið nánast í einum rykk en stoppuðum þó í Flókalundi og Búðardal til að fá okkur að borða. Engu að síður tók heimferðin nærri 8 tíma, enda keyrir maður ekki hratt á íslenskum malarvegum. Heima biðu tveir kettir, tveir synir og Hrefna og Erlingur sem eru komin heim í sumarfrí. Það var gaman að sjá þau öll og Valur skveraði fram þessari dýrindis máltíð eins og ekkert væri, þrátt fyrir langan akstur heim.

P.S. Ég ætla að setja inn myndir úr ferðinni, þarf bara að gera það í annarri tölvu, en það verður bráðlega.

Fyrsti veiðitúr sumarsins hjá Val

og vonandi ekki sá síðasti. Aldrei þessu vant er hann bara með einn einasta túr skipulagðan og veit ég ekki gjörla hvað veldur því. En vonandi kemst hann samt eitthvað meira í veiði því hann hefur svo gaman af þessu.
Ég vaknaði klukkan hálf átta í morgun eins og lög gera ráð fyrir en af því það er nú laugardagur þá reyndi ég af miklum móða að sofna aftur - og tókst það. Vaknaði næst klukkan hálf tíu og fór þá á fætur. Búin að liggja í rúminu í tíu og hálfan tíma og orðin stíf eins og staur. Þá er sundið bjargvætturinn og ég var nú öll mýkri og betri að því loknu. Ákvað að gera mér dagamun og í stað þess að fara heim að borða morgunmatinn fór ég í Pennann og fékk mér kaffilatté og fletti nokkrum tímaritum. Þar á eftir fór ég á smá búðarrölt og keypti mér meira að segja einn bol. Efnið í honum fannst mér rosalega fallegt en veit ekki alveg með sniðið. Þarf að máta við einhverjar flíkur sem ég á til að sjá hvort ég ætla að eiga hann eða ekki.
Þar sem kokkurinn er ekki heima þarf ég að elda matinn í kvöld og varð lambahryggur fyrir valinu. Ég ætlaði að fletta upp í hinni sígildu Helgu Sigurðar en fann þar ekkert um steikingu á lambahrygg. Kannski hef ég ekki leitað nógu vel. En það reddast. Verra með sósuna. Ég hef ekki gert brúna sósu í háa herrans tíð. Synirnir eru hins vegar miklir sósukallar, eins og meginþorri Íslandinga reyndar, þannig að ég reyni að sulla einhverju saman :-) Og nú er ég að spá í að fara smá rúnt og vita hvort ég rekst ekki á einhver myndefni.

Í Kjarnaskógi

Colors of summer, originally uploaded by Guðný Pálína.

Öðruvísi dagur

Ég hef verið eitthvað svo lúin undanfarið að ég reddaði mér fríi í vinnunni í dag. Dagurinn byrjaði reyndar ekki svo vel því ég var andvaka í nótt og alveg eins og klessa þegar ég vaknaði í morgun, en það rjátlaðist fljótt af mér. Þar sem ég átti frí langaði mig til að gera eitthvað annað en venjulega, svo ég sleppti því að fara í sund og fór í staðinn út í Kjarnaskóg með myndavél. Það var rigningarsuddi og ekki nema 6-7 gráðu hiti, en samt yndislegt að vera úti í náttúrunni. Ég rölti hringinn og stoppaði á nokkurra mínútna fresti til að taka myndir, svo ekki fór ég nú hratt yfir. Enda var mér orðið hálfkalt þegar ég kom aftur í bílinn. Svo fór ég bara heim og var í heljarinnar afslöppun fram eftir degi. Enda er staðan þannig núna að ég er komin með hræðilegan móral yfir að hafa ekki notað frídaginn í eitthvað gáfulegt! Já, ég er ótrúleg, það verður ekki af mér skafið.

Gaman að fá gesti

Vinir okkar, þau Halli og Kata sem búa í Ameríkunni, litu við hjá okkur áðan. Þau eru annars búin að vera að halda uppá 30 ára stúdentsafmælið sitt ásamt fleiri júbílöntum undanfarna daga en eru svo á suðurleið á morgun. Það var virkilega gaman að sjá þau og megum við fá sem flesta gesti í sumar :-)

Konsert í gufunni

Já það gerist ýmislegt í sundlauginni. Í gærmorgun t.d. var ég þar ein inni með karlmanni og viti menn, hann hóf upp raust sína og söng "Nú er sumar, gleðjumst gumar" með miklum tilþrifum. Vildi helst að ég myndi syngja með en ég áttaði mig á því að þrátt fyrir að hafa sungið þetta lag sem krakki er ég búin að steingleyma textanum.

Valur horfir yfir bæinn

A bench with a view, originally uploaded by Guðný Pálína.

Þessi bekkur er staðsettur innst í Kotárgerði og alveg upplagt að fá sér sæti á sólríkum sumarkvöldum og fylgjast með sólinni setjast.

Laisy Daisy

Laugardagar eru einhverra hluta vegna oft hálfgerðir letidagar hjá mér. Kannski af því ég er þreytt eftir vikuna, kannski af því maður leyfir sér að sofa lengur, ekki veit ég. Í morgun svaf ég nú reyndar ekki lengur en til rúmlega átta, það var nú allt og sumt. Sennilega ellimerki að geta ekki sofið lengur ;-) Þá fórum við Valur í sund og fengum okkur svo morgunkaffi, en síðan hef ég aðallega slappað af. Langar nú eiginlega mest aftur upp í rúm að leggja mig en það er víst ekki í boði því ég er að fara að vinna klukkan eitt. Og er ekki að nenna að hafa mig út úr húsi... en um leið og ég er komin niðureftir gleymi ég bæði þreytu og leti og skemmti mér í vinnunni.

Alein í Mullersæfingunum í morgun

Já það er enginn bilbugur í mér þegar kemur að morgunæfingunum í sundlauginni. Eftir að synda 750 metra eru æfingarnar næstar á dagskrá, stundvíslega kl. 8.20. Nema í morgun. Þá var ég mætt uppí legvatnið eins og gárungarnir kalla það en ekki mætti hópurinn. Ég beið þolinmóð aðeins lengur en ákvað þá bara að gera æfingarnar sjálf þó ein væri. Ruglaði reyndar aðeins röðinni en það gerði ekkert til. Þetta eru ágætis æfingar, aðallega teygjur en líka maga- og  bakæfingar og gott að byrja daginn á þessu. En ástæðan fyrir því að ég var ein, var sú að Ásta mætti ekki en hún er greinilega prímus mótor í þessu því án hennar eru kallarnir eins og höfuðlaus her (hehe, segi ég og veit ekki betur) en það sýndi sig að minnsta kosti í morgun. Það voru óvenjulega fáir mættir og þeir þrír sem voru, tjilluðu bara í heita pottinum. Ég á nú eftir að stríða þeim á þessu á mánudaginn ;-)

Í Skíðadal

Í Skíðadal, originally uploaded by Guðný Pálína.

Við Valur fórum í enn eina ljósmyndaferðina síðasta sunnudag. Í þetta sinn var ferðinni heitið í Svarfaðardal. Ókum við svo inn Skíðadal og hluta af einhverjum vegi inn á afrétt. Ég verð að viðurkenna að ég veit ekki hvað þetta fjall heitir en það var afskaplega tíguleg fjallasýnin þarna.
Annað gengur sinn vanagang. Máni lenti í slagsmálum í gær og var með stórt gat á skottinu þar sem hann hefur verið bitinn. En sárið virðist ætla að gróa af sjálfu sér og engin ástæða til að fara með hann til dýralæknis.
Ísak er byrjaður í vinnuskólanum og Andri byrjar líklega bráðum að vinna hjá okkur í Pottum og prikum. Byggingafyrirtækið sem hann hefur unnið hjá síðastliðin tvö sumur er hætt starfsemi svo ekki fékk hann vinnu þar. Hins vegar getum við ekki boðið honum nema rúmlega hálfa vinnu eða svo - en pabbi hans ætlar líka að ráða hann í vinnu við húsamálun held ég.
Það styttist í sumarfrí hjá Val og þar með fyrstu og einu skipulögðu veiðiferð sumarsins. Sem er líklega 90% samdráttur frá undanförnum árum. Spurning hvort hann á ekki eftir að redda sér einhverjum túrum, ætli hann þoli nokkuð við öðruvísi. Annars er ekkert planað hjá okkur í sumar, ætli þetta verði ekki bara látið ráðast allt saman.

Lyngrós held ég að hún heiti

Having a try at macro, originally uploaded by Guðný Pálína.

og er í garðinum hjá okkur. Hefur verið ósköp óframfærin síðustu sumur en nú allt í einu er fullt af blómum. Gaman að því :)

Þá opnar loks aftur kl. 8 á morgnana í sundlauginni

um helgar og fastagestir og aðrir geta glaðst yfir því. Það væri reyndar í lagi mín vegna að það opnaði kl. 9 en 10 finnst mér hins vegar alltof seint. Svo er líka búið að taka gufubaðið í gegn, pússa upp flísarnar og setja nýja bekki og hurð. Ein sem ég spjallaði við í gær hafði verið svo ægilega glöð af fá gufuna aftur í notkun og skellti sér að sjálfsögðu í gufu um leið og það var hægt. Á leiðinni út rak hún augun í þennan fína takka við hliðinni á hurðinni og hugsaði með sér að þetta væri nú aldeilis orðið fínt, bara hurðaropnari og allar græjur. Svo hún ýtti á takkann... en þá fór eitthvað ægilegt væl í gang, því þetta var sem sagt neyðarhnappur en ekki hurðaropnari ;-)

Eldsnögg ferð til Reykjavíkur að baki

VIð Sunna skelltum okkur suður í innkaupaferð. Lögðum af stað klukkan sex á þriðjudagsmorguninn og komum aftur í gærkvöldi. Þetta gekk allt saman vel en ég er nú ansi dösuð eftir þétta dagskrá þessa tvo daga. Steinsofnaði áðan þegar ég kom heim úr vinnunni, í stað þess að fara út í sólina. Í kvöld þarf ég svo að klára að færa bókhald því það eru víst skil á virðisauka á morgun. En akkúrat núna nenni ég engu, ekki einu sinni að gera salat með kvöldmatnum. Valur er að fara að grilla dýrindis lax, nammi namm.

Við Mývatn

Við Mývatn, originally uploaded by Guðný Pálína.

Já við Valur fórum til Mývatns í dag og vorum fyrst heillengi að ganga um Dimmuborgir og taka myndir. Ætluðum nú ekki að fara svona langt en það gerðist samt alveg óvart og vorum við að rölta þarna um í hátt í þrjá tíma. Veðrið var svona la la, sól á köflum og frekar kalt og hvasst. Næst fengum við okkur kaffi og rúgbrauð með reyktum silungi í Gamla bænum. Að því loknu fórum við á myndlistasýningu í hlöðu þar sem nokkrar listakonur eru með samsýningu, meðal annars Guðbjörg mágkona Vals. Þetta er fjölbreytt sýning og var gaman að sjá hana og sérstaklega gaman að hitta Guðbjörgu. Þetta var bara mjög fín ferð og við erum bæði rjóð í kinnum og hálf dösuð eftir alla útiveruna.

Ég hef víst ekki verið í blogg-gírnum undanfarið

Og er það reyndar ekki enn...
Við Valur vöknuðum bæði klukkan sjö í morgun og gátum hvorugt sofnað aftur. Þannig að það var snemmbúið morgunkaffi og svo fórum við út í Kjarnaskóg og gengum þar góðan hring. Við gengum hluta af einverri hjólabraut, sem er þröngur stígur og skemmtilegt að fara aðeins út af þessum venjulega malarstíg.
Svo hefur dagurinn einkennst af meiriháttar leti af minni hálfu. Valur hins vegar er búinn að fara í ræktina, vinna í garðinum, hreinsa myndavélar og er núna að þvo bílinn. Engin uppgjöf hjá honum frekar en venjulega.
Á eftir erum við að fara í fermingarveislu. Það er svolítið merkilegt með veislur, ég er ekki alltaf að nenna að hafa mig af stað í þær, en svo þegar ég er komin á staðinn er yfirleitt voða gaman. Ég á nú reyndar eftir að sjá hvernig fötin sem ég hef sett saman í huganum passa í raun saman. Vonandi vel því ég nenni ekki að upphugsa nýja fatasamsetningu. Það að ákveða í hverju ég á að vera er orðið eitt af því leiðinlegasta sem ég geri. Dettur aldrei neitt í hug og stend bara stjörf fyrir framan fataskápinn á morgnana. Nú er ég reyndar búin að kaupa mér tvo nýja langerma boli svo vonandi skánar þetta eitthvað við það.
Hugsanlega brunum við eitthvert burt úr bænum á morgun í ljósmyndaferð, fer eftir veðri og vindum.

Enn á lífi en ekkert í fréttum

Head over water, originally uploaded by Guðný Pálína.

Bara smá þreyta í kellunni í dag, sennilega eftir hjóltúr með eiginmanninum í gærkvöldi. Það vantar ekki hestöflin í hann - en ég hins vegar kláraði bensínið fljótt og átti nú bara í smá basli með að koma mér áfram á tímabili. Engu að síður er gaman að fara út að hjóla og líkaminn er hættur að bregðast jafn ofsalega við þessari nýju tegund af áreynslu.

Það hafa skipst á skin og skúrir í veðrinu í dag. Ég vaknaði í sólskini í morgun og það hélst á meðan ég fór í sund og gerði Mullersæfingar. Svo kom ég heim og borðaði morgunmatinn meira að segja úti í garði - en var að vísu eiginlega að drepast úr kulda. Uppúr hádeginu fór svo að rigna og þegar ég ók heim úr vinnunni var hellirigning við Glerártorg en þegar ég ók upp Dalsbrautina rigndi ekkert þar og hafði greinilega ekki gert. En svo fór að rigna á brekkunni líka en það stóð samt ekki lengi því brátt var sólin farin að skína. Núna er hins vegar einhver úrkoma. Og hér með líkur þessu veður-rapporti.

Fyrir mömmu

Þar sem mamma er svo mikil hestakona reyndi ég að taka myndir af hestum í gær - en það gekk nú svona og svona. Þeir voru svo óþægir, alltaf að hreyfa sig... Þessi er nú ekki í sérlega tígulegri stellingu en hann er nú svolítið skemmtilegur á litinn :-)

Frammi í firði

Go with the flow, originally uploaded by Guðný Pálína.

Ég skrapp í smá ljósmyndarúnt seinni partinn í dag. Ók fram í fjörð og upp fram hjá Finnastöðum og þann hring (veit ekki hvað þetta heitir). Það var ekki sérlega bjart og á nippinu að fara að rigna en þó komu aldrei meira en nokkrir dropar. Tja, fyrr en í kvöld, þá kom hellirigning. En ég hafði ekki tekið myndir lengi og var farið að klæja í puttana - og fékk alla vega smá útrás :)

Fyrst ofan í sundlaugina í morgun

Eins og ég hef örugglega minnst á áður þá hefur sundlaugin undanfarið ekki opnað fyrr en kl. 10 á morgnana um helgar. Þannig að það kom mér mikið á óvar þegar auglýst var að í dag ætti að opna klukkan níu. Lét ég ekki segja mér það tvisvar og var mætt á svæðið ca. eina mínútu yfir. Og afrekaði sem sagt að verða fyrst til að stinga mér (hm, ekki satt, ég er hætt að stinga mér...) ofan í laugina. Kona sem ég hitti sagði mér að það hefðu verið hávær mótmæli fyrir utan sundlaugina síðasta laugardagsmorgun. Þá hefði verið sól og gott veður og margir verið mættir löngu fyrir klukkan tíu. Fólk sem beið fyrir utan eftir að það opnaði, fór að hrópa og kalla fúkyrði s.s. vanhæf bæjarstjórn ofl. Já, það eru bara "byltingar" víða um land þessa dagana.

Nú var ég að reyna að hringja í Hrefnu á Skype-inu en hún svaraði ekki. Við ætluðum að óska henni til hamingju með frábæra einkunn í B.Sc. ritgerðinni, sem hún var að klára þegar við mamma vorum í Danmörku um daginn. Hrefna var farin að hafa smá áhyggjur af því hver árangurinn yrði því leiðbeinandinn var víst lítið fyrir að hrósa og hafði sagt fátt jákvætt - en svo fékk hún hvorki meira né minna en 12 sem er hæsta einkunn! Og nú er ég búin að opinbera það hérna á blogginu og vona að hún skammi mig ekki fyrir það...

Í morgun hefur Valur spilað Megas á vínylplötu sem Kiddi færði honum, og hefur mörg orð um orðsnilli skáldsins. Svo liggur leið hans brátt út í garð þar sem hann heldur áfram við vorverkin. Vorverkin mín áttu eiginlega að vera þau að þvo garðhúsgögnin + bera olíu á þau + kaupa nýjar sessur í stólana - en ég er ekki búin að gera neitt af þessu. Er samt búin að setja sumarblóm í pottana fyrir framan útidyrnar, sem er nú afrek fyrir sig :-)

Það er ekki auðvelt að finna lit á hús

Ég er búin að hanga svolítið í tölvunni í morgun og breyta litnum á húsinu okkar í tölvuforriti hjá jotun.no. En gallinn er bara sá að þeir bjóða uppá svo fáa liti og margir eru miðaðir við tréhús sem eru auðvitað allsráðandi í Noregi. Ég fór um helgina og fékk eina litaprufu úti í Húsasmiðju en komin á vegginn er liturinn allt öðruvísi en í bæklingnum... Svo það gagnaðist nú ekki mikið. En jæja, þetta kemur allt með kalda vatninu.