En ef við víkjum aftur að Bridget Jones þá er langt síðan ég hef hlegið svona mikið í bíó og tárin bara flæddu. Mikið sem ég var fegin að vera ekki með einhverja stríðsmálningu á mér því þá hefði verið hætt við svörtum taumum niður kinnarnar. Fyrri hlutinn var þó öllu fyndnari - sem betur fer var smá afslöppun í hlátrinum eftir hlé því ég veit ekki hvernig þetta hefði endað hjá mér annars.
Mikið sem það er nú hollt og gott að hlægja!
Engin ummæli:
Skrifa ummæli