Ég er að komast á það stig núna að ég veit varla hvað ég heiti. Framkvæmi hluti í einhvers konar leiðslu og man svo ekkert eftir á hvað ég var að gera. Það er að segja, legg frá mér hluti og man ekki hvar ég setti þá, man ekki hvað ég ætlaði að segja og næ varla að klambra saman heilli setningu. Tja, þetta síðastnefnda er kannski meira kvöld-þreytu vandamál, hef nú verið í lagi í vinnunni. En já, ég þarf víst að halda út aðeins lengur. Ég átti síðast frídag 11. desember, daginn sem tengdamamma átti afmæli, en þegar ég hugsa nánar um það, held ég að við Sunna verið að vinna 3 tíma þann dag við að reikna út laun ofl. Þannig að síðasti frídagur var 7. desember. Sunna er auðvitað líka búin að vera að vinna mikið, bara svo það komi skýrt fram, það er ekki bara ég. En nú á ég að eiga frídag á morgun og markmiðið er nú eiginlega að fara ekkert niður í vinnu þá. Spurning hins vegar hvort það gengur eftir...
Verst finnst mér eiginlega að allur jólaundirbúningur lendir á Val og hann verður svo mikið einn í þessu þegar ég er alltaf annað hvort að vinna eða í þreytukasti hér heima. Jólagjafainnkaup lenda alveg útundan og mér sýnist að engin jólakort verði send í ár, frekar en í fyrra. Valur hjálpar nú reyndar ekki til, með því að neita að skrifa Vinaminnisannál. Hann segir að enginn sakni þess að fá ekki annál, en ég er nú ekki viss um að það sé rétt hjá honum. Mér finnst sjálfri gaman að fá jólakort og lesa þau eftir að hafa tekið upp pakkana á aðfangadag. Þannig að mér finnst hálf öfugsnúið að senda þá ekki frá mér kort handa öðrum að lesa.
Í gærkvöldi var fundur hjá ljósmyndaklúbbnum og ég fór, þrátt fyrir að hafa varla staðið upprétt fyrir þreytu. Ég þurfti auðvitað ekki að standa þar, heldur sitja, en mér fannst ég bara bulla tóma vitleysu og fór frekar snemma heim af því ég var að hugsa um að ég yrði að reyna að ná góðum nætursvefni. En þetta er frábær hópur og það hefði verið gaman að stoppa lengur.
Nú læt ég þessum Vælu-Veinólínu pistli lokið. Búin að fá útrás og get farið að koma mér í sturtu og svo vinnuna kl. 10. Æ já, ég á víst eftir að gera grænan drykk handa mér í nesti líka. En hér á mynd má sjá hvaða dásamlega fallegu veitingar voru reiddar fram í ljósmyndaklúbbnum í gær. Agnes er algjör snillingur að búa til svona vel útlítandi kökur og mat.
Engin ummæli:
Skrifa ummæli