Frábærar móttökur

Já það er ekki annað hægt að segja en hinni nýju verslun Potta og prika á Glerártorgi hafi verið vel tekið. Okkur bárust margir blómvendir og aðrar gjafir í tilefni opnunarinnar í gær og viðskiptavinir hrósuðu búðinni í hástert og óskuðu okkur til hamingju með hana. Ekki spillti fyrir að stöðugur straumur fólks inn í búðina minnti helst á góðan dag í jólavertíðinni. Margir lýstu yfir ánægju með að nú væri komin vönduð búsáhalda- og gjafaverslun á Glerártorg og sögðu að svona hefði einmitt vantað í verslunarmiðstöðina. Útlit búðarinnar fellur líka í kramið og vörurnar sem áður voru ansi aðþrengdar í litlu rými fá nú að njóta sín. Hér koma svo tvær myndir sem Sunna tók í dag með myndavélinni minni, svona rétt til að gefa ykkur nasasjón af því hvernig verslunin lítur út.

Mullersæfingar í morgunsárið

Já, ég ákvað að byrja daginn á því að fara í sund til að ná úr mér þreytu og fá smá sólarorku. Þegar ég var búin að synda sá ég að ég hafði tíma til að leggjast aðeins í "legvatnið" eins og sumir kalla það, þ.e. grunna pottinn. En þá voru Mullersmenn og kona (það er bara ein kona með þeim) að hefja æfingarnar og þótti nú heldur betur lag að fá mig með sér. Þau hafa reyndar oft verið að skjóta á mig með þetta áður en í þetta sinn ákvað ég að taka þátt. Komst fljótlega að því að mig skortir allan styrk í bakið en engu að síður voru þarna líka góðar teygjur sem ég gat gert. Þegar ég fór fékk ég að heyra að svo væri bara málið að mæta aftur á morgun! Ég sagði að það væri ekki víst að ég myndi hafa tíma til þess og þá fékk ég svona vorkunnaraugnaráð (eða eitthvað augnaráð) sem gaf í skyn að ég væri nú bara að segja þetta til að þurfa ekki að gera æfingarnar aftur. En ég var að hugsa um að á morgun yrði svo mikið að gera við að raða vörum í hillur í nýju búðinni og ekki víst að ég kæmist í sund. En nú er ég farin í vinnuna að pakka og flytja.

Kvöldbirta

Kvöldbirta, originally uploaded by Guðný Pálína.

Það var svo falleg birta úti um tíuleytið í kvöld svo ég fór út á tröppur og smellti af. Tók reyndar líka myndir fyrir aftan hús, af Súlum, en þær tókust ekki nógu vel.

Nokkrir punktar...

* Ég er þreytt.
* Það er þvottur í þvottavélinni og ég nenni ekki að hengja hann út á snúru.
* Það á ennþá eftir að þvo leirtauið eftir kvöldmatinn í gær.
* Hingað kom vaskur karlmaður í dag og losaði stífluna í eldhúsvaskinum
* Valur er fyrir sunnan á tónleikum með Bob Dylan. Vonandi skemmtir hann sér vel.
* Ég heyrði aðeins í Ísaki í dag og honum líst vel á sig í Svíþjóð.
* Andri fékk að ráða hvað var í kvöldmatinn hjá okkur tveimur = Pítsa.
* Við Sunna vorum á fullu í allan dag í alls kyns útréttingum og stússi.
* Morgundagurinn fer líka í stúss.
* Búðin er að taka á sig mynd og verður rosalega flott!
* Mig langar að horfa á gamanmynd en nenni ekki út á vídeoleigu.
* Ég prófaði að synda í bikini-inu á sunnudaginn en var ekki alveg að gera sig.
* Andri er í prófum og það sem meira er - hann les fyrir prófin :-)
* Mig langar út að ganga en nenni því ekki.
* Mig langar líka í ný sumarföt en nenni ekki að fara í fataleiðangur.
* Vildi að ég lægi á grasbala niðri í fjöru og hlustaði á aðfallið.
* Legg ekki meira á ykkur að sinni.
* Er farin að glápa á imbann í smá stund áður en ég fer í húsverkin.

Ég held að ég láti pípulagningar eiga sig á næstunni

Við erum með kvörn fyrir matarleifar í vaskinum hjá okkur og þegar ég var að ganga frá eftir kvöldmatinn setti ég afganga af fiski frá í gær í kvörnina og gamalt brauð. Skrúfaði frá vatninu áður en ég kveikti á kvörninni, eins og lög gera ráð fyrir. Fyrst í stað gekk allt vel en síðan brá svo við að vatnið fór að koma uppúr hinum vaskanum og eftir smá stund voru báðir vaskarnir hálf fullir en ekkert fór niður. Ég slökkti á kvörninni og skrúfaði fyrir kranann og beið í smá stund, hélt kannski að vatnið myndi sjatna en ekki gerðist það nú. Valur var ekki heima, annars hefði hin ósjálfbjarga eiginkona kallað í manninn sinn. Þannig að ég ákvað að vera sjálfbjarga, sótti fötu fram í vaskahús og setti hana undir rörin inni í vaskaskápnum og skrúfaði svo beygjurnar undan rörunum. Ég var reyndar bara búin að losa aðra þeirra lauslega þegar hin myndarlegasti gosbrunnur varð til þarna inni í skápnum og það frussaðist vatn (blandað fínthökkuðum matarleifum) út um allt. Aðallega á mig og á gólfið. Það fór minnst af því í fötuna. Næsta korterið fór í að þurrka vatnsflauminn innan úr skápnum og af gólfinu en ég ákvað að horfa á björtu hliðarnar. Vaskaskápurinn var nefnilega orðinnn ansi skítugur og þurfti á þvotti að halda, þannig að þetta gat ekki betra verið. Nú er bara spurning hvort ég á að þora að setja beygjurnar undir rörin aftur - eða bíða þangað til Valur kemur heim...

Búin að fá íbúðina staðfesta

Mikið er það nú gott! Þá er einu atriði færra til að hafa áhyggjur af.

Lofar þetta ekki góðu?

Það er spurning að minnka ginseng skammtinn?

Ég las einhvers staðar að það væri gott að taka ginseng þegar mikið álag væri á manni og prófaði að kaupa einnn pakka. Fannst þetta bara virka vel til að byrja með en svo komu nokkrir dagar í byrjun vikunnar þar sem ég bara var að geispa golunni af þreytu, svo ég jók skammtinn... Og hef átt erfitt með að sofna á kvöldin síðan - og vakna áður en klukkan hringir á morgnana. En það gæti nú líka verið vegna þess að ég hef um svo margt að hugsa þessa dagana.

Til dæmis þá er lokahrinan í gangi með að innrétta verslunina á Glerártorgi og það er alltaf að koma eitthvað upp sem þarf að sinna og hugsa út í. Ennþá er ótal margt sem við Sunna eigum eftir að gera í tengslum við flutningana, s.s. að panta meira af vörum, þrífa nýju búðina, pakka dótinu í Strandgötunni og flytja á Glerártorg, raða í hillur (sem verður kannski smá höfuðverkur), já og búa til vaktaplan fyrir sumarið. Plús fullt af dóti sem ég er örugglega að gleyma í augnablikinu. Það er annars frekar skrýtið að sjá þetta allt saman verða að veruleika. Við vorum orðnar vanar að skoða innréttingarnar á teikningum en svo er allt öðruvísi að sjá þær komnar upp. Sumt er alveg eins gott og maður hafði ímyndað sér, annað er betra og sumt er síðra. En iðnaðarmennirnir segja okkur að fólk sé að koma og skoða viðarhillurnar og hrósa því hvað þær séu flottar, þannig að það lofar góðu.

Á sama tíma og ég hugsa um Potta og prik frá morgni til kvölds hef ég verið að leita á netinu að íbúð á Ítalíu og er vonandi búin að finna þá einu réttu (með loftkælingu). Bíð bara eftir að fá staðfestingu frá miðlaranum. Þetta var í fyrsta sinn sem hún fékk bréf frá Íslendingi og henni fannst það voða gaman. Þá á ég bara eftir að panta flug frá Köben til Ítalíu + bílaleigubíl og þá er sumarfríið í höfn... Ég keypti mér meira að segja bikini í gær en það er nokkuð sem ég hef ekki gert síðan við fórum til Portúgal fyrir 11? árum síðan. Hef bara átt sundboli og tankini síðan því það er best að synda í þeim. Spurning að prófa að synda í bikini í fyrramálið, athuga hvort það er hægt.

Fleira sem ég hef þurft að hugsa um þessa dagana er yfirvofandi Svíþjóðarferð Ísaks. Ég sótti sænskar krónur fyrir hann í dag og á morgun fer pabbi hans vonandi með hann að kaupa stuttbuxur. Hann er bara búinn að týna 2 stk. KA stuttbuxum í íþróttum í vetur og þær koma ekki í leitirnar. Æ, já svo þyrfti ég helst að merkja fötin hans. En Ísak fer sem sagt á sunnudaginn í ferðina og verður í burtu fram á föstudag. Það er alla vega einn kostur við það, ég þarf þá ekki að hafa samviskubit yfir því að vanrækja soninn þegar ég mun verða í vinnunni frá morgni til kvölds alla vikuna (í stórum dráttum amk).

Valur verður líka fjarverandi lungann úr vikunni. Á mánudagseftirmiðdag fer hann suður að horfa/hlusta á tónleika með Bob Dylan og kemur heim um hádegi á þriðjudag til að vinna. Á fimmtudag og föstudag verður hann á Sauðárkróki að vinna. Það var nú markmiðið hjá honum að vera í fríi þegar við opnuðum búðina en af því opnuninni seinkaði um viku þá fór þetta svona.

Andri er að byrja í prófum í næstu viku, svo þetta verður svolítið skrýtin vika hjá okkur öllum.

Og nú vantar klukkuna korter í eitt og ég er ekki vitund syfjuð ennþá.

"Thanks for the taxi service"

Þessi orð fékk ég að heyra eftir að hafa keyrt Ísak og einn skólafélaga hans + tvo sænska kennara upp í Hlíðarfjall í morgun. Það er í gangi samstarf milli bekksins hans Ísaks og bekkjar í Suður-Svíþjóð (nafnið á bænum er alveg dottið úr mér) og eru Svíarnir núna í heimsókn í Lundarskóla en á sunnudaginn flýgur svo bekkurinn hans Ísaks út. Þetta er ekkert smá gaman fyrir krakkana og eru þau víst strax farin að kvíða því að þurfa að kveðjast úti í Svíþjóð og sjást kannski aldrei aftur. Þau sænsku fóru í hvalaskoðun í gær og að Mývatni og voru alveg rosalega ánægð með daginn. Í dag átti að ganga á Súlur en það er of blautt og því var farið í Hlíðarfjall í staðinn. Í kvöld er svo grill með foreldrum, þannig að það er bara stuð!

Er enn að leita að húsi einhvers staðar í Evrópu, er komin með tvo í sigtið, annað í Frakklandi en hitt á Ítalíu. Held reyndar að það sé loftkæling í hvorugu... og við verðum þarna á heitasta tíma. En það er sundlaug :-)

Framför

Í kvöld settist ég í fyrsta skipti við skrifborðið mitt hérna heima frá því ég fékk brjósklosið. Það var nú samt mesta furða hvað ég var orðin vön því að vinna standandi við upphækkað borð inni í stofu - en það verður nú að segjast eins og er að þetta er þægilegra. Sérstaklega þegar verkefnið er að færa bókhald, þá er nauðsynlegt að geta dreift úr möppum og blöðum um allt skrifborðið ;-) Annars er ég búin að vera svo þreytt eftir að ég fór í nuddið í dag - og þreytt í bakinu eitthvað, að mig langar mest upp í rúm og klukkan er bara hálf níu. Ætli ég sökkvi ekki frekar niður í sjónvarpssófann um stund.

Og nú fannst mér allt í einu sem bloggið mitt væri orðið svo nákvæmt um líf mitt að næst kæmi "og svo andaði ég inn og síðan andaði ég út"... Æ, æ!

Blaður um allt og ekkert

20 ára stúdentsafmælið gekk rosa vel og var mjög skemmtilegt. Við vorum átta sem mættum úr mínum bekk og rúmlega fjörutíu í allt. Það voru allir í spariskapinu og reyttu af sér brandara af miklum móð þannig að ég hló meira og minna allt kvöldið. Maturinn kom frá Bautanum og var bara alveg ágætur. Hér er svo mynd af bekknum mínum sem tekin var í lokin en ég fékk hana "lánaða" af þessari síðu hér:


Annars hef ég bara eitthvað voðalega lítið að segja. Fór í nudd áðan og er hálf dösuð eftir það. Ég stífna svo mikið upp í bakinu og er að reyna að vinna á þessum stífu vöðvum með því að fara í nudd. Um daginn tókst henni að losa svo vel um þetta að ég gat gengið algjörlega eðlilega (eða það fannst mér að minnsta kosti) í einn til tvo daga á eftir. Svo fór allt í sama farið aftur. Núna prófaði hún svæðanudd og ég á eftir að sjá hvernig það kemur út. Er mjög stíf í bakinu ennþá en það á vonandi eftir að lagast.

Ég er enn að vinna tvo tíma á dag og ætla að gera þessa vikuna. Við Sunna erum alltaf eitthvað að stússast svo vinnudagurinn er nú yfirleitt lengri en þessir tveir tímar. Svo verður nóg að brasa í næstu viku þegar flutningarnir skella á þannig að ég hef bara gott af því að reyna að jafna mig eins og hægt er áður en fjörið byrjar.

Önnur mynd úr fjörunni

Skeljasandur, originally uploaded by Guðný Pálína.

Ég ligg hér í sófanum og hangi í tölvunni í staðinn fyrir að vera að hvíla mig - eða það segir Valur að minnsta kosti. Ég fór sem sagt í tvær bæjarferðir í dag, fyrst til að finna föt á sjálfa mig og svo fór ég með Ísak að kaupa buxur, skó og húfu. Seinni ferðin tók mun lengri tíma en ég ætlaðist til. Við byrjuðum á að fara í Toppmenn og sport þar sem við fengum buxur og skó en enga húfu. Næst fórum við í Sportver og þar hitti ég gamla vinkonu frá árunum í Tromsö og þurfti að sjálfsögðu að spjalla við hana. Næst rak ég augun í sundboli og fór að skoða þá og endaði með því að fá 2 stk. lánuð heim. Húfur fengust ekki. Nóg var hins vegar til af derhúfum. Það er eins og menn gleymi því að hitastigið fer ekki oft upp fyrir 10 gráðurnar á Íslandi á sumrin og fólk þarf að geta keypt húfur þó sumarið sé komið samkvæmt dagatalinu. Jæja, úr því ég var komin á Glerártorg ákvað ég að skreppa og kíkja á plássið okkar í leiðinni. Þar var búið að mála lokaumferðina, hengja upp brautir fyrir ljósin og leggja steinteppið. Þetta er að verða svakalega flott og verður bara enn flottara þegar innréttingarnar eru komnar. Að þessu loknu fór ég svo með Ísak í Strax að kaupa laugardagsnammi. En nú er best að hlýða bóndanum og reyna að hvíla sig aðeins svo ég verði ekki eins og lufsa á útskriftarafmælinu í kvöld ;-)

20 ára stúdentsafmæli - varúð langur pistill!

Já um þessar mundir eru víst 20 ár síðan ég útskrifaðist sem stúdent frá VMA, fjórum árum seinna en jafnaldrarnir, sem höfðu útskrifast frá MA því VMA var ekki til árið 1984 þegar þau urðu stúdentar.

Þegar ég var 16 ára hafði ég ekki hugmynd um það hvað ég vildi gera við líf mitt. Þannig að ég skráði mig í MA eins og allir hinir og hóf nám þar að hausti. Á sama tíma umgekkst ég vinkonur mínar lítið, átti kærasta og varð meira fyrir áhrifum frá hans umhverfi heldur en mínu. Í hans umhverfi tíðkaðist ekki að leggja fyrir sig langskólanám heldur var horft meira á kosti þess að komast sem fyrst út á vinnumarkaðinn og vinna fyrir salti í grautinn. Og af því ég hafði engar skýrar hugmyndir um framtíð mína þá hafði ég að sama skapi afar lítinn áhuga á náminu í MA. Lærði heima í þeim fögum sem mér fundust skemmtileg, s.s. tungumálum en ekki þeim fögum sem mér fundust leiðinleg eða ég átti í erfiðsleikum með s.s. raungreinum. Hið óhjákvæmilega gerðist því, ég féll í stærðfræði og efnafræði á haustprófunum. Nemendur gátu haldið áfram á vorönn og ef samanlögð einkunn að vori og hausti náði lágmarkseinkunn gat nemandinn haldið áfram námi. Ég vissi sem var, að það væru ekki miklar líkur á slíku kraftaverki og hætti í skólanum í janúar/febrúar.

Mömmu fannst ótækt að ég hætti í skóla án þess að hafa einhverja varaáætlun og kom hún því til leiðar að ég færði mig yfir í Gagnfræðaskólann og hóf sjúkraliðanám. Þar þurfti ég reyndar að taka upp fög sem ég hafði misst af á haustönninni s.s. næringarfræði og einnig þurfti ég að taka upp stærðfræðina sem ég hafði fallið í. Þar sem ég hafði nú að einhverju að stefna að fór ég frekar létt með þetta og stóð jafnfætis skólasystrum mínum í sjúkraliðanáminu um vorið. Og án þess að þurfa að orðlengja það eitthvað frekar þá útskrifaðist ég sem sjúkraliði árið 1983.

Í nóvember það sama ár eignaðist ég hana Hrefnu mína. Eftir 3ja mánaða fæðingarorlof hélt ég áfram að vinna á FSA og gerði það í rúm tvö ár í viðbót. Þá var ég hætt með barnsföðurnum og búin að sjá að ég gat ekki hugsað mér að vera sjúkraliði alla starfsævina. Á þessum tíma var viss hluti launa ungs fólks sem átti ekki húsnæði lagður inná bók og átti að greiðast út þegar fólk keypti sitt fyrsta húsnæði. Þessa peninga gat ég sem einstæð móðir fengið greidda út og notað til framfærslu meðan ég tók stúdentinn.

Haustið 1986 skráði ég mig í VMA, á heilsugæslubraut (sem heitir í dag náttúrufræðibraut) og var með kvíðahnút í maganum nánast alla fyrstu önnina því allt í einu var ég komin með metnaðinn til að standa mig vel sem mig hafði skort áður. Ég lagði mig því töluvert fram í náminu og útskrifaðist vorið 1988 með þessar fínu einkunnir.

Bekkurinn sem ég var í var mjög fínn, þetta voru reyndar allt stelpur fyrir utan einn strák. Stelpurnar voru flestar á leið í hjúkrunarfræði og strákurinn ætlaði í sjúkraþjálfun. Hann átti reyndar eftir að skipta um skoðun og endaði sem kerfisfræðingur en þær eru flestar hjúkrunarfræðingar í dag, þó sumar starfi við annað. Útskriftarárgangurinn hefur haldið uppá 5 ára, 10 ára og 15 ára stúdentsafmælin og það hefur alltaf verið mjög gaman. Í dag er svo haldið uppá 20 ára afmælið og byrjar dagskráin klukkan tólf með "óvissuferð" sem endar í jarðböðunum í Mývatnssveit. Í kvöld verður svo farið upp í Hlíðarfjall og borðað þar. Ég legg ekki í óvissuferðina útaf bakinu á mér en ætla að vera með í kvöld.

En í og með af því ég verð ekki með í dag þá er ég varla að nenna að fara í kvöld. Líka vegna þess að ég á engin föt til að vera í. Ég hafði ætlað að dressa mig upp fyrir árshátíð Læknastofa Akureyrar en af því ég komst ekki á hana þá keypti ég mér auðvitað engin föt. Fór smá rúnt um fatabúðir bæjarins um síðustu helgi en fann ekki neitt spennandi. Við erum ekki að tala um neinn galaklæðnað, bara eitthvað nýtt sem klæðir mig vel. En ætli sé samt ekki best að hætta þessu rausi og gera aðra tilraun í tuskubúðunum...

Fundið í fjöru

Fundið í fjöru, originally uploaded by Guðný Pálína.

Enn á ferð með myndavélina... Við Valur skruppum í smá bíltúr í kvöld og enduðum úti í Krossanesi. Þar klöngraðist ég niður brekku og niður í fjöru og smellti af nokkrum myndum. Eins og svo oft áður þá misheppnaðist meirihlutinn en það gerir ekkert til. En mikið hlýt ég að vera orðin góð í fætinum úr því ég gat gengið í þúfum, niður brekku og upp brekku án þess að missa jafnvægið eða detta :-)

Enn meiri seinkunn

Þá er það ljóst, opnun Glerártorgs mun seinka enn frekar. Fyrst átti að opna 2. maí, svo 22. maí og núna er það 30. maí. Meira ruglið! Við erum að verða tilbúnar með rýmið okkar - eða þannig - málarinn er að klára að mála, rafvirkinn var að hengja upp brautir fyrir ljósin í dag, rúllugardínan í dyraopið er komin upp, gólfefnin verða lögð á laugardaginn, innréttingarnar koma upp eftir helgi, glerið kemur um miðja næstu viku o.s.frv. Þannig að við hefðum með léttu getað opnað á réttum tíma. En þegar við Sunna fórum að líta á framkvæmdirnar á miðvikudaginn var ekki byrjað að innrétta í mörgum plássum, svo það er ljóst að sumir eiga eftir að gera mikið. Þannig er nú það.

Sá á kvölina sem á völina

Er þetta ekki örugglega rétt orðað hjá mér? Fannst þetta allt í einu hljóma svo undarlega. En sem sagt, ég er að leita að húsi með sundlaug annaðhvort á Ítalíu eða í Frakklandi og það er þvílíkt ógrynni af vefsíðum sem hægt er að finna og skoða að maður verður bara alveg ringlaður. Planið er sem sagt að fjölskyldan flýgur í beinu flugi frá Akureyri til Köben 27. júlí og heilsar uppá Hrefnu Sæunni. Svo er meiningin að fara ásamt henni í vikuferð á góðan stað... Það skiptir ekki öllu nákvæmlega hvert er farið, bara að húsið sé huggulegt, gjarnan úti í sveit en þó miðsvæðis þannig að hægt sé að túristast eitthvað. Ég sendi reyndar fyrirspurn á einn stað í kvöld og nú er bara að sjá hvort eitthvað kemur út úr því.

Ísak djúpt niðursokkinn

Ísak djúpt niðursokkinn í tölvunni, originally uploaded by Guðný Pálína.

Hann var reyndar að endurvekja brandara- og gátusíðuna sína eftir þriggja ára hlé. Það eru nokkrir góðir brandarar þar ;-)

Þolinmæði eða öllu heldur skortur á henni

heldur áfram að vera minn akkillesarhæll. Ég hef verið frekar óþolinmóð á meðan á þessu bakveseni mínu hefur staðið og helst viljað verða góð í bakinu einn tveir og þrír. Þegar þrjár vikur voru liðnar frá aðgerðinni var fóturinn ennþá dofinn niður í tær og ég var farin að óttast að hann yrði bara aldrei góður. Stressaði mig upp yfir því en ákvað svo að hætta bara að hugsa um þennan blessaða fót minn. Það hjálpaði vissulega til að byrja að vinna og stússast því þá var miklu minni tími aflögu til að velta sér upp úr eigin vandamálum. Og um leið og ég hætti að hafa áhyggjur fór fóturinn að lagast. Ókey, ég er svo sem ekki orðin algóð ennþá en þetta er samt allt í áttina. Sem sagt hið besta mál.

Óþolinmæði hrjáir mig líka í ljósmynduninni. Ég er ekki að nenna að sökkva mér niður í að læra allt um ljósop, hraða og ólíkar linsur, heldur vil helst bara kunna þetta allt saman! Í gær fór ég t.d. út í Kjarnaskóg með nýja linsu sem Valur keypti um daginn og allar myndirnar sem ég tók misheppnuðust. Í fyrradag fór ég líka með myndavél út í Kjarnaskóg, að vísu með aðra linsu, og þó þær myndir hafi ekki beint verið misheppnaðar þá var engin góð.

Skortur á þolinmæði er hins vegar ekki að plaga manninn minn í hans ljósmyndun. Í gærmorgun fór hann út að Hundatjörn í Krossanesborgum með þrífót og aðdráttarlinsu/sjónauka og beið þar sallarólegur meðan fuglarnir vöndust nærveru hans. Í kjölfarið náði hann alveg frábærum fuglamyndum. Hann þarf bara að koma sér upp Flickr síðu svo fleiri geti fengið að njóta myndanna hans :-)

Vinkonur

eru bara dásamlegt fyrirbæri.

Þegar ég var lítil (eða 1967 nánar tiltekið - held ég) flutti ég í Stekkjargerði 7. Um svipað leyti eignaðist ég mína fyrstu bestu vinkonu. Það var hún Rósa sem átti heima gegnt mér, í Stekkjargerði 8. Jafngamlar vorum við, áttum meira að segja báðar afmæli í nóvember, ég þann 12. og hún þann 29. Bernskuárin liðu og við lékum okkur alltaf saman. Reyndar tóku fleiri þátt í leikjunum, hverfið var gjörsamlega fullt af krökkum og mörg okkar vorum fædd á árinu 1964. Í Hamragerði voru tvíburarnir Harpa og Gígja, vinkona þeirra hún Hrefna, Þórdís og Hulda, Ottó í númer ?. Í Stekkjargerði, götunni minni, voru það Össi í númer 3, ég í númer 7, Rósa í númer 8, Sigrún í númer 13 og Heibba í nr. 14. Í Kotárgerði voru það a.m.k. Hildur í nr. 1 og Birna í nr. 7, Bjarni Bjarna í nr. 10 eða 12... og örugglega einhverjir fleiri krakkar þó ég muni ekki nöfnin þeirra í augnablikinu. Þá eru ótalin þau sem áttu afmæli árin á undan eða á eftir - já og allir krakkarnir í Akurgerði sem voru jafn gömul, Maggi Magg, Maggi Ax, Ingibjörg Harðar, Elva Kára, Jóka Gumm... "Those were the days..."
Æ, alla vega the bottom line er - að gamlar vinkonur eru gulls ígildi, jafnvel þótt fólk hafi misst sjónar af hvort öðru um tíma. Munið að meta það sem þið eigið ;-)

Mikið að gera...

Já, það eru margir lausir endar sem þarf að hnýta í sambandi við Glerártorg og endalaust eitthvað sem við Sunna þurfum að velta fyrir okkur og framkvæma. Mikið sem það verður nú gott þegar við verðum fluttar í nýja húsnæðið og getum aftur farið að einbeita okkur að því að reka verslun.

Sumarið er komið - farið - komið aftur - og farið aftur... Það er fremur kuldalegt um að litast úti en þetta hvíta sem fellur af himnum nær þó ekki að setjast á jörðina sem betur fer.

Ég er orðin svo góð í bakinu og fætinum að bráðum verð ég bara alveg eins og ný :-)

Gaman að vera byrjuð að vinna :-)

Ég er eiginlega búin að vera á fullu í allan dag þó svo sjálfur vinnudagurinn í versluninni hafi ekki verið nema tveir tímar. Fór meira að segja í sund klukkan átta í morgun svo lífið er að byrja að ganga sinn vanagang að nýju. Svo eru endalaust einhverjir lausir endar sem þarf að hnýta í tengslum við nýju búðina, þannig að það er nóg að gera. Nú verð ég samt að reyna að passa mig svo bakið fari ekki allt í klessu aftur. Finn það núna að þegar höfuðið á mér er svona fullt af öllu mögulegu þá er ég að gleyma því að beygja mig rétt o.s.frv.

Annars er ég búin að finna frábært hjálpartæki fyrir upptekið fólk. Það er dagbók á netinu sem hægt er að fylla út í - og til að kóróna það er hægt að samræma dagbækur fleira fólks, þannig að það er hægt að sjá hvað er um að vera hjá eiginmanninum líka. Mæli með þessu, www.google.com/calendar

"Þetta er allt að koma"

er líklega algengasti frasinn sem hrýtur af vörum mínum um þessar mundir. Og já já þetta er allt að koma. Ég styrkist með hverjum deginum sem líður og fann greinilegan mun á mér þegar ég fór í sund í morgun, miðað við þegar ég fór í sund fyrir sex dögum síðan. Það verður eiginlega að segjast eins og er að það kemur mér hálfpartinn á óvart hversu meðvitað fólk er um þá staðreynd að ég fékk brjósklos og allir vilja vita hvernig gengur.

Næst algengasta spurningin sem ég fæ þessa dagana er "Hvernig gengur að innrétta á Glerártorgi?" og því svara ég eitthvað á þá leið að það sé allt í réttum farvegi. Búið að reisa milliveggi, málarinn er búinn að mála loftið og er langt kominn með veggina. Við þurfum að ákveða á mánudaginn hvaða tilboði við ætlum að taka í ljósin (sem eru "by the way" ótrúlega dýr). Jónas í Valsmíði er á fullu að smíða innréttingarnar og - já þetta klárast vonandi allt á réttum tíma. Það eru tæpar þrjár vikur til stefnu... ;-)

Ég ætla að byrja að vinna aftur á mánudaginn, er ekki að meika að hanga svona heima lengur. En af því allir eru nú að segja mér að passa mig og taka því rólega þá ætla ég bara að vinna 2 tíma á dag til að byrja með. Hlakka samt til.

Læt þetta gott heita, er farin að horfa á Morse með hössbandinu.

Máni

Máni, originally uploaded by Guðný Pálína.

Valur tók þessa mynd af Mána með nýju macrolinsunni sem hann (Valur, ekki Máni) var að panta frá Adorama.