Sólarlag við Blönduós

Sólarlag við ósa Blöndu, a photo by Guðný Pálína on Flickr.

Já við Valur fórum af stað á föstudegi. Ég var að vinna en hann í sumarfríi, svo við lögðum af stað þegar ég var búin að vinna og við búin að taka okkur til í rólegheitum.

Við ókum sem leið lá á Blönduós, en fórum reyndar Svínavatnsleið síðasta spottann. Við áttum pantaða gistingu á Hótel Blönduósi, og áttum að hringja á undan okkur korteri fyrir áætlaða komu, þar sem gömul kona sér um hótelið en þar ekki fast heldur kemur bara eftir þörfum. Þess var líka óskað að við greiddum í peningum, þar sem sú gamla treystir sér víst ekki til að læra á posa.

Jæja við tékkuðum okkur inn og fengum lykla að herberginu. Það var nú svona allt í lagi herbergi, en ekkert umfram það. Hálf kalt var þar inni líka svo Valur hækkaði ofnana í botn, án þess þó að það bæri árangur. Við gátum ekki hugsað okkur að vera í köldu hótelherbergi, svo ég hringdi í hótelstjórann í Reykjavík, sem fjarstýrði því að maður kom og lét okkur hafa annað herbergi. Þar vorum við heppin því það herbergi var miklu stærra og vistlegra, auk þess sem útsýnið þaðan var svaka flott. Og það sem mest var um vert, ofnarnir voru í lagi.

Við komum okkur fyrir í þessu nýja herbergi og fórum svo í kuldagallann og gengum aðeins um þorpið og fórum svo út að borða. Ég held að veitingastaðurinn heiti Potturinn og pannan og matseðillinn lofaði bara góðu. Því miður var maturinn ekki alveg í takt við væntingarnar. Fyrst fengum við súpu sem var svo pipruð að maður stóð nánast á öndinni og síðan kom í ljós að fiskurinn (parmesanhjúpaður skötuselur - hljómar vel ekki satt?) var alveg jafn pipraður og súpan. Töluvert löngu eftir máltíðina var ég enn að plokka piparkorn út úr munninum... En já já, við lifðum þetta af og gengum í rólegheitum heim á hótel aftur. Akkúrat þá var sólin að setjast og sólarlagið var bara virkilega fallegt þarna á Blönduósi. Svo sofnuðum við snemma.

Framhald síðar...