En já, það sem ég vildi sagt hafa, er að í þessari 6 ára gömlu bloggfærslu er ég að tala um að vonandi fari ég að skrifa meira með nýrri tölvu. Og þá meina ég svona skáldskap og þess háttar skrif. Ekki reyndist ég nú sannspá þar, því miður. Stundum finnst mér eins og ég eyði ótakmarkaðri orku og tíma í að forðast að skrifa. Held jafnvel að ég hafi farið í viðskiptafræðina m.a. til að "þurfa ekki" að láta á það reyna hvort ég gæti skrifað eitthvað af viti. En á sama tíma er eins og það að skrifa hafi verið í blóðinu á mér alveg frá því ég var krakki. Hvers vegna í ósköpunum lætur maður þá ekki bara á það reyna? Mér er eiginlega fyrirmunað að skilja það.
miðvikudagur, 8. september 2010
6 ára blogg-afmæli um þessar mundir
Það er nú eiginlega bara nokkuð gott finnst mér. Þó vissulega hafi bloggfærslum farið fækkandi hin síðari ár. Ég kíkti aðeins á færslu frá því í ágúst 2004 og sá að þá hafði ég fengið nýja fartölvu til umráða. Hún dugði í rúm fimm ár - og dugar reyndar enn - en er orðin afar hægvirk. Ég fékk jú nýja tölvu í janúar á þessu ári, svo það er bara Ísak sem notar þá gömlu endrum og sinnum.
En já, það sem ég vildi sagt hafa, er að í þessari 6 ára gömlu bloggfærslu er ég að tala um að vonandi fari ég að skrifa meira með nýrri tölvu. Og þá meina ég svona skáldskap og þess háttar skrif. Ekki reyndist ég nú sannspá þar, því miður. Stundum finnst mér eins og ég eyði ótakmarkaðri orku og tíma í að forðast að skrifa. Held jafnvel að ég hafi farið í viðskiptafræðina m.a. til að "þurfa ekki" að láta á það reyna hvort ég gæti skrifað eitthvað af viti. En á sama tíma er eins og það að skrifa hafi verið í blóðinu á mér alveg frá því ég var krakki. Hvers vegna í ósköpunum lætur maður þá ekki bara á það reyna? Mér er eiginlega fyrirmunað að skilja það.
En já, það sem ég vildi sagt hafa, er að í þessari 6 ára gömlu bloggfærslu er ég að tala um að vonandi fari ég að skrifa meira með nýrri tölvu. Og þá meina ég svona skáldskap og þess háttar skrif. Ekki reyndist ég nú sannspá þar, því miður. Stundum finnst mér eins og ég eyði ótakmarkaðri orku og tíma í að forðast að skrifa. Held jafnvel að ég hafi farið í viðskiptafræðina m.a. til að "þurfa ekki" að láta á það reyna hvort ég gæti skrifað eitthvað af viti. En á sama tíma er eins og það að skrifa hafi verið í blóðinu á mér alveg frá því ég var krakki. Hvers vegna í ósköpunum lætur maður þá ekki bara á það reyna? Mér er eiginlega fyrirmunað að skilja það.
Gerast áskrifandi að:
Birta ummæli (Atom)
Engin ummæli:
Skrifa ummæli