Já það var frekar lítill snjór í Mývatnssveitinni þegar við Valur fórum þangað síðasta laugardag. Það verður alltaf svolítið erfitt að finna fallegt myndefni þegar landið er svona "köflótt" á litinn, en þessi sleppur nú alveg fyrir horn finnst mér.
Ég er að fara að vinna á eftir og í kvöld er aðalfundur Læknafélags Akureyrar, þar sem makar mega koma og borða, þannig að ég fer þangað. Vona að ég verði bærilega hress. Andri ætlar að koma og vinna síðasta klukkutímann fyrir mig svo ég komist heim og nái aðeins að safna mér saman fyrir matinn. Á morgun erum við mæðginin að vinna saman, en það hefur nú reyndar verið svo rólegt undanfarið að það þarf varla tvo í vinnu. Kannski við skiptum deginum bara með okkur, það kemur í ljós.
Annars hef ég hangið einhvern veginn í lausu lofti undanfarið finnst mér. Verið í hálfgerðu limbói. Mín óyfirstíganlega þreyta hefur verið að angra mig, og við bætist stirðleiki, verkir, augnþurrkur og augnverkir, svimi... Hehe, ég held að ég hætti bara núna á meðan fólk er enn að lesa. En já, þetta hefur ótrúlega mikil áhrif á andlega líðan og sjálfsímyndina, þó ég reyni eins og ég get að halda haus. Ég þyrfti að vera duglegri að fara út að ganga og sækja mér súrefni en ég gekk reyndar í sund um daginn, og í heimsókn til vinkonu minnar í vikunni. Svo lufsast ég nú alltaf í sund, þó ekki alltaf á hverjum degi samt.
Úff, og nú bara sit ég hér og dett ekki neitt fleira í hug að skrifa... Hm, já ég er sem sagt óskaplega andlaus þessa dagana. En það eru nú fleiri heyri ég.
Ég hafði samt frumkvæði að því að fara í heimsókn til konu á miðvikudaginn og hún var snögg og bauð fleiri konum að koma líka og bauð þar að auki uppá veitingar, svo það var nú ágætt. Bara verst að heilaþokan mín var extra slæm þennan dag, svo mér fannst ég ekki geta haldið uppi vitrænum samræðum. Þegar maður man aldrei það sem maður ætlar að segja næst og missir þráðinn þá missa áheyrendurnir náttúrulega áhugann á að hlusta. Skiljanlega. En núna áðan kíkti ég í örstutta heimsókn til annarrar vinkonu, og í þetta sinnið var ég alveg skýr í höfðinu, og ánægð með það ;-) En hún er samt svona eins og ég, þannig að hún skilur ástandið.
Ég er að fara að vinna á eftir og í kvöld er aðalfundur Læknafélags Akureyrar, þar sem makar mega koma og borða, þannig að ég fer þangað. Vona að ég verði bærilega hress. Andri ætlar að koma og vinna síðasta klukkutímann fyrir mig svo ég komist heim og nái aðeins að safna mér saman fyrir matinn. Á morgun erum við mæðginin að vinna saman, en það hefur nú reyndar verið svo rólegt undanfarið að það þarf varla tvo í vinnu. Kannski við skiptum deginum bara með okkur, það kemur í ljós.
Annars hef ég hangið einhvern veginn í lausu lofti undanfarið finnst mér. Verið í hálfgerðu limbói. Mín óyfirstíganlega þreyta hefur verið að angra mig, og við bætist stirðleiki, verkir, augnþurrkur og augnverkir, svimi... Hehe, ég held að ég hætti bara núna á meðan fólk er enn að lesa. En já, þetta hefur ótrúlega mikil áhrif á andlega líðan og sjálfsímyndina, þó ég reyni eins og ég get að halda haus. Ég þyrfti að vera duglegri að fara út að ganga og sækja mér súrefni en ég gekk reyndar í sund um daginn, og í heimsókn til vinkonu minnar í vikunni. Svo lufsast ég nú alltaf í sund, þó ekki alltaf á hverjum degi samt.
Úff, og nú bara sit ég hér og dett ekki neitt fleira í hug að skrifa... Hm, já ég er sem sagt óskaplega andlaus þessa dagana. En það eru nú fleiri heyri ég.
Ég hafði samt frumkvæði að því að fara í heimsókn til konu á miðvikudaginn og hún var snögg og bauð fleiri konum að koma líka og bauð þar að auki uppá veitingar, svo það var nú ágætt. Bara verst að heilaþokan mín var extra slæm þennan dag, svo mér fannst ég ekki geta haldið uppi vitrænum samræðum. Þegar maður man aldrei það sem maður ætlar að segja næst og missir þráðinn þá missa áheyrendurnir náttúrulega áhugann á að hlusta. Skiljanlega. En núna áðan kíkti ég í örstutta heimsókn til annarrar vinkonu, og í þetta sinnið var ég alveg skýr í höfðinu, og ánægð með það ;-) En hún er samt svona eins og ég, þannig að hún skilur ástandið.
Engin ummæli:
Skrifa ummæli