Já, það er ekkert smá nafn á pínulitlum klúbbi :-) Við týnum alltaf tölunni vegna flutninga félagskvenna til Reykjavíkur og erum bara 6 núna en höfum mest verið 12 eða 13 minnir mig. Það var á þeim árum þegar flestar okkar voru líka með lítil börn og fylgdu þau oft með í klúbbinn, þannig að þá gat orðið virkilega fjölmennt. En sem sagt, börnin flest orðin stór og mömmurnar orðnar svo svakalega uppteknar við ýmislegt, þannig að í staðinn fyrir að hittast vikulega líða nú oft 2, 3 eða jafnvel 4 vikur milli funda. Það breytir því þó ekki að það er alltaf jafn gaman og góð afslöppun að koma saman nokkrar kellur að háma í sig góðgæti og skrafa saman. Eini gallinn á gjöf Njarðar er sá að maður þarf að láta sér detta eitthvað í hug til að bjóða uppá í þau skipti sem maður er sjálfur gestgjafinn. Í þetta sinnið verður eintóm hollusta á borðum hjá mér; eiturgræn spínatbaka, jarðarberjaterta og eplakaka, allt glúteinlaust og nánast sykurlaust (svindlaði og bætti smá hrásykri í eplakökuna, fannst hún helst til bragðdauf). Og það sem meira er, ég er nánast tilbúin með þetta allt saman og ennþá er klukkutími þar til dömurnar mæta á svæðið. Á bara eftir að græja jarðarberjafyllinguna í kökuna og bræða saman kakó, kókosolíu og agavesíróp ofan á hana. Já, og laga aðeins til og leggja á borð... Ætli sé ekki best að halda áfram.
Engin ummæli:
Skrifa ummæli
Mér þykir afskaplega vænt um það þegar fólk gefur sér tíma til að skrifa mér nokkrar línur. Ef þú ert ekki skráður notandi (með Google account) hakaðu þá við "Nafnlaus" og skrifaðu bara nafnið þitt undir.
Bestu kveðjur,
Guðný