Hrefna farin aftur, böhöhö...

Já svona er lífið víst. Fólk kemur og fer, sumir alfarnir, en vonandi kemur nú Hrefna okkar aftur :)

Ég er búin að vera frekar ónýt þessa síðustu viku, en fannst ég kannski vera hakinu skárri í dag. Vonandi heldur það bara áfram í rétta átt. Ég er ekki búin að svindla neitt í mataræðinu um jólin, nema ef helst hvað sykurinn snertir. Hef aðeins misst mig í 70% súkkulaðinu... En engar jólasmákökur, enginn ís með eggjum, engin kartöflustappa... Þannig að eiginlega ætti ég bara að vera voða stolt af sjálfri mér - og hætta að skammast þó ég borði einn og einn súkkulaðimola (eða þrjá, eða fjóra).  Það hjálpar auðvitað gríðarlega til að Valur bætir fleiri pottum á eldavélina og ég fæ grænmeti sem meðlæti þegar aðrir borða pasta/hrísgrjón eða kartöflur.

Svo fékk ég alveg svakalega flottar hráfæðisbækur í jólagjöf og hlakka mikið til að fara að prófa rétti uppúr þeim. Þarf bara að safna aðeins meiri orku fyrst.

Mig langar líka til að prjóna mér peysu - og ég á enn eftir að sníða og sauma einn grænan kjól. Efnið í hann bíður (ó)þolinmótt ofan í poka.

Á morgun er ég að vinna frá 10-12 en svo verða rólegheitaáramót hér í húsi. Á þriðjudaginn koma mamma og Ásgrímur með flugi norður. Þau eru að fara í jarðarför Irene Gook, sem lést rétt fyrir jólin.

Og nú er ég að fara að sofa. Hm, eða fá mér aðeins í gogginn fyrst.