Guðný gamla...

Já, gamla því mér líður eins og gamalmenni, öll ómöguleg í skrokknum. Hnéð er ennþá að láta vita af sér, t.d. var ég ómöguleg í hnénu eftir skíðaferðina um helgina. Þegar ég var að skíða niður brekkurnar fann ég samt ótrúlega lítið fyrir því. Fann í staðinn eitthvað til í bakinu en var ekkert að æsa mig yfir því. Svo vaknaði ég í morgun og fann að ég var eitthvað skrýtin í bakinu en dreif mig í sund og ætlaði að hrista þetta af mér. Datt svo í hug að taka eina flugsundsferð... og í fyrsta sundtaki fann ég eins konar smell í mjöðminni/bakinu og viti menn, ég er búin að vera að drepast úr verkjum í allan dag. Það er erfitt að beygja sig niður (klæða sig í sokka t.d.), erfitt að standa, erfitt að sitja og meira að segja erfitt að hósta.

Fyrir utan bilað bak og hné eru svo mínir venjulegu verkir í skrokknum, sem yrði hugsanlega greindir sem vefjagigt ef ég færi einhvern tima til læknis. Mér tekst reyndar að halda þeim verkjum nokkurn veginn í skefjum með því að synda en samt eru sum tímabil verri en önnur.

Já, já, ég veit, það er hundleiðinlegt að lesa svona kvörtunarblogg - og ef einhver heldur að ég sé að blogga um þetta til að láta vorkenna mér - ja, þá hefur sá hinn sami líklega alveg rétt fyrir sér...