Það sem vakti mesta athygli okkar

í nýafstaðinni ferð í Þingeyjarsýslur, var sú staðreynd hve margt af fólkinu sem vinnur við ferðaþjónustu er ekki mælandi á íslenska tungu. Ástæðan? Jú, þetta eru nefnilega útlendingar. Og svo ég segi það nú strax, áður en nokkur misskilningur getur orðið, þá hef ég ekkert á móti útlendingum né því að þeir vinni á Íslandi. Finnst það bara jákvætt. Það er hins vegar svolítið fyndið að koma á hvalasafnið á Húsavík og spyrja (á móðurmálinu) hvað safnið sé opið lengi og þurfa að endurtaka spurninguna á ensku til að fá svar. Að auki var leiðsögukonan um borð í bátnum spænsk, stelpan sem afgreiddi okkur í Gamla bænum í Reykjahlíð í Mývatnssveit talaði ensku og hið sama gerði stelpan sem sá um morgunmatinn í Vogafjósi. En við vorum reyndar einu Íslendingarnir sem vorum á flestum þessum stöðum, svo það er vel skiljanlegt að ferðaþjónustuaðilar ráði til sín útlendinga yfir sumarið :-)

Annars var ferðin afskaplega vel heppnuð og gaman að fara þetta þó stutt væri. Við sáum hnúfubak í hvalaskoðunarferðinni, fórum í sund á Húsavík, gengum á Hverfjall að kvöldlagi og hringinn ofan á því og fórum í Jarðböðin, svo helstu hápunktarnir séu nefndir.