Dröslast um húsið með klósettpappírsrúllu í eftirdragi...

ekki af því mér finnist það svo skemmtilegt, heldur er ég að upplifa eina þá verstu kvefpesti/flensu sem ég hef lengi fengið. Ég vaknaði á laugardagsmorguninn síðasta og fann að eitthvað var nú heilsufarið í ólagi, var bæði illt í hálsinum og með höfuðverk. En af því við höfðum verið búin að ákveða að skella okkur í dagsferð á Sléttuna þá harkaði ég af mér og lagði í hann eftir að hafa birgt mig upp af vatni og verkjalyfjum. Eftir gönguferðina út að vitanum var ég hins vegar alveg búin á því (ef vel er gáð sést á myndinni að ég er hálf sljó til augnanna) og hefði ekki komist skrefinu lengra. Síðan hefur ástandið bara versnað og í nótt var höfuðið á mér gjörsamlega að springa, fullt af hor og ég fór vopnuð öllum mínum pappírsvasaklútum í rúmið. Náði ekki að sofna fyrr en undir morgun fyrir hor-rennsli og vanlíðan og kláraði alla klútana. Sem er ástæðan fyrir klósettpappírnum...