Velvakandi

Morgunblaðsins í gær innihélt ansi gott bréf frá "Öldruðum skötuhjúum" eins og bréfritarar kalla sig. Málið snýst um bingóið á Skjá einum (sem ég hef reyndar aldrei horft á) en þeim skötuhjúum hafði verið bent á þennan þátt og ákváðu að prófa. Ekki leist þeim vel á og urðu fyrir miklum vonbrigðum. "Ungi maðurinn sem stjórnaði þættinum talaði hratt, var hræðilega upptrekktur, sveiflaði höndunum í allar áttir og hristi blýantinn sem hann hélt á , ótt og títt og af miklum krafti. Ógerningur var að skilja hvað hann sagði."
Þegar þátturinn var hálfnaður voru þau hjónakorn orðin svo dösuð og upptrekkt að þau slökktu á sjónvarpinu (og hér kemur snilldin) ákváðu að mæla hjá sér blóðþrýstinginn, sem var kominn upp úr öllu valdi, nálægt 180! Þau lögðust því strax á gólfið (ennþá meiri snilld) og gerðu slökunaræfingar. Þau mæla ekki með bingóþættinum fyrir fólk með of háan blóðþrýsting!

Það er ekki meiningin hjá mér að gera lítið úr þessu fólki - mér finnst þetta bara eitthvað svo óborganlegt. Stundum er veruleikinn betri en bestu skáldsögur.